พฤติกรรมเสี่ยงเป็นโรคมะเร็ง
เหนื่อยไหมกับการรักษาตัว? ถ้าคุณไปถามคนที่รักษาตัวจาก มะเร็ง ( cance ) ร้าย คุณจะได้รับคำตอบว่า “ เหนื่อยทั้งกาย เหนื่อยทั้งใจ ” แต่ก็ต้องสู้ต่อไปเพื่อที่จะได้อยู่กับคนที่รักให้นานที่สุด ไม่รู้ว่าจะรักษาหายตอนไหน บางคนหมดกำลังใจที่จะต่อสู้กับมะเร็ง ( cance ) ก็ต้องเสียชีวิต ถ้าคุณได้ยินคำตอบแบบนี้คุณจะรู้สึกยังไง? สำหรับดิฉันแล้วรู้สึกถึงความกลัว ความสิ้นหวัง ความท้อแท้ที่ก่อตัวขึ้นภายในจิตใจของคนที่เป็นมะเร็ง ( cance ) ไม่มีใครอยากเป็นมะเร็งเพราะมะเร็งมีทั้งที่รักษาหายยาก ในการรักษาต้องใช้ทั้งความอดทน ความเข้มแข็งของทั้งจิตใจ และร่างกาย บางคนรักษาตัวเป็นปีๆ กว่าจะหาย บางคนใช้เวลาหลายปีทีเดียว แต่ใช่ว่ารักษาหายแล้วจะไม่กลับมาเป็นอีกเหมือนกับอีสุกอีใส คางทูม หรือหัดเยอรมัน เพราะมะเร็งรักษาหายแล้วคุณมีโอกาสกลับมาเป็นได้อีกง่ายมาก ถ้าคุณไม่ดูแลตัวเองให้ดีตามที่หมอสั่ง ในเมื่อเป็นแบบนี้ดิฉันเชื่อว่าทุกคนคงไม่อยากเป็นมะเร็งกันหรอก แต่ทุกคนกลับชอบที่จะอยู่กับความเสี่ยงที่จะทำให้เกิดมะเร็ง แล้วอะไรคือความเสี่ยงที่ทุกคนชอบกันนักนะ ความเสี่ยงที่ดิฉันพูดถึงก็คือการใช้ชีวิตประจำวันแบบไม่ระวังของพวกเราเองนี่ล่ะ มะเร็งมันแอบแฝงอยู่ใกล้ตัวเราอย่างน่าตกใจ มันแฝงตัวอยู่ในทุกการดำเนินชีวิตเพื่อรอเวลาที่เผลอ มันก็จะเข้าไปอาศัยอยู่ในตัวคุณ รอเวลาที่ร่างกายคุณอ่อนแอ มันก็จะลงมือทำร้ายทันทีอย่างไม่ปราณี ทำร้ายคุณอย่างแสนสาหัส
คุณลองหันกลับไปดูสิว่าในแต่ละวันคุณทำอะไรบ้างที่เป็นพฤติกรรมเสี่ยงกับมะเร็ง? เช้าดื่มกาแฟกับขนมปังขัดขาวยี่ห้อดัง บางวันกินข้าวเหนียวหมูย่างไก่ย่างที่ไหม้เกรียมควันโขมง กลางวันกินฟาดส์ฟูดต์ ไก่ทอดแบรนด์ดัง เฟรนฟรายแบรนด์นอก พิซซาถาดใหญ่ แฮมเบอร์เกอร์ชิ้นโต กินทุกอย่างที่ขวางหน้า กินอาหารที่มีแต่แป้ง คาร์โบไฮเดรต ไขมันสูง กินเสร็จกลับไปนั่งทำงานวันละ 8 ชั่วโมง ไม่เคยลุกขึ้นหรือขยับตัวไปไหนนอกจากห้องน้ำ เครียดกับงาน เครียดกับชีวิต เครียดกับการเดินทางฝนตกรถติด กระหายน้ำก็เปิดตู้หยิบน้ำอัดลม เครื่องดื่มสำเร็จรูปแช่เย็นชื่นใจสุดๆ จากร้านสะดวกซื้อ เลิกงานแทนที่จะกลับบ้านนอนพักผ่อน ไม่ค่ะ!ไม่กลับ ขอไปเที่ยวเปิดหูเปิดตากับเพื่อนฝูงตามผับบาร์ ร้านอาหาร ดื่มเหล้าเคล้าควันบุหรี่ ชมแสงสียามค่ำคืนเสียหน่อย แล้วตีสองตีสามค่อยกลับบ้านนอนเป็นชีวิตที่แสนสุขของใครหลายคน เชื่อว่าอีกหลายคนก็หวังไว้ว่าจะได้ใช้ชีวิตแบบนี้ ที่ดิฉันพูดมานี่เป็นสิ่งที่จัดว่ามีความเสี่ยงต่อการเป็น มะเร็ง ( cance ) ทั้งนั้นนะคะ แต่คุณก็ชอบกันเสียเหลือเกิน
นี่แหละค่ะ! ดิฉันถึงบอกว่าพวกคุณชอบอยู่กับความเสี่ยงกันจริงๆ ทั้งๆ ที่ไม่อยากจะเป็น มะเร็ง ( cance ) กัน แต่ก็รับทุกสิ่งทุกที่ทำให้เกิด มะเร็ง ( cance ) เข้าสู่ตัวอยู่ตลอด ไม่ว่ากินอาหารที่มีสารก่อมะเร็ง การไม่ออกกำลังกาย การสูบหรือดมควันบุหรี่ การดื่มเหล้า สนใจแต่สิ่งของภายนอกรอบตัวแทนที่จะใส่ใจดูแลสุขภาพภายในของตัวเองให้ดี ด้วยการกินของที่มีประโยชน์ ออกกกำลังกายทุกวัน พักผ่อนมากๆ แต่พอเป็นมะเร็งขึ้นมาก็เสียใจ ได้แต่ตัดพ้อโชคชะตาว่าทำไมตนถึงได้โชคร้ายแบบนี้ ไม่ได้มองย้อนกลับไปดูตัวเองเลยว่ายอมใช้ชีวิตเสี่ยงมากแค่ไหนในแต่ละวัน พอรู้ตัวก็สายเกินแก้เสียแล้วเพราะเจ้ามะเร็งตัวร้ายมันเล่นงานเสียหนักแล้ว ทำได่แต่ก้มหน้ายอมรับและรักษาตัวต่อไป คุณเป็นคนหนึ่งที่ยังมีพฤติกรรมเสี่ยงอยู่หรือป่าว? ถ้าใช่ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ เพราะว่าคุณกำลังจะเป็นมะเร็งในอนาคต หยุดเสี่ยงเสียแต่วันนี้ก่อนที่จะสายเกินแก้ เพราะเมื่อเป็นมะเร็งแล้วจะแก้ตัวได้ยาก
Content by Amprohealth
อ่านบทความที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติม
