เอกสารอ้างอิง

Tierney, Emily P.; Kouba, David J.; Hanke, C. William (December 2011). “Safety of tumescent and laser-assisted liposuction: review of the literature”. Journal of Drugs in Dermatology. 10 (12): 1363–9. PMID 22134559.

Draelos, Zoe (2011). Cosmetic Dermatology: Products and Procedures. John Wiley & Sons. p. Chapter 56. ISBN 9781444359510.

Norton, Jeffrey A. (2012). Surgery Basic Science and Clinical Evidence. Berlin, Heidelberg: Springer Berlin Heidelberg. p. 2014. ISBN 9783642572821.

Khan, MH (November 2012). “Update on liposuction: clinical pearls”. Cutis. 90 (5): 259–65. PMID 23270199.

เลเซอร์ ( Laser )

เลเซอร์ ( Laser ) มีชื่อเต็มว่า “ Light Amplification by the Stimulated Emission of Radiation ” ที่มีความหมายถึง การเพิ่มปริมาณของคลื่นแสงที่ออกมาโดยการกระตุ้นเข้าไปทำให้มีการปล่อยคลื่นแสง ซึ่งการแผ่รังสีที่เกิดขึ้นจะเกิดจากการกระตุ้นแบบร้าว โดยทำการกระตุ้นผ่าตัวกลางเลเซอร์ ( Laser medium ) ทำให้ความยาวของคลื่นที่ออกมามีขนาดที่เท่ากัน ส่งออกมาจากตัวกลางในทิศทางเดียวกัน และมีเฟสของคลื่นแสงที่ตรงกัน

[adinserter name=”ศัลกรรมความงาม”]

การที่เฟสของคลื่นแสงตรงกันจะทำให้แสงสามารถรวมตัวกันเกิดการขยายตัวของสัญญาณ ( Amplitude ) ส่งผลให้ขนาดของแสงเลเซอร์มีความเข้มที่มาขึ้นหรือมีความสว่างมากกว่าแสงสว่างตามธรรมชาติที่เกิดขึ้นเอง ซึ่งเราสามารถบอกถึงความแตกต่างระหว่างแสงเลเซอร์และแสงตามธรรมชาติได้ดังนี้

แสงธรรมชาติ เป็นแสงที่สามารถเกิดขึ้นได้เอง ( Spontaneous emission ) ซึ่งแสงที่เกิดขึ้นจะมีความยาวคลื่นแสงผสมกันอยู่ ( Polychromaticity ) และแสงที่เกิดขึ้นจะสามารถเดินทางได้หลายทิศทาง ( Incoherence ) นอกจากนั้นเฟสของคลื่นแสงหรือระยะของคลื่นแสงก็จะมีขนาดที่ไม่เท่ากันทั้งหมด แม้ว่าแสงดังกล่าวจะสามารถให้แสงสว่างและพลังงานได้ แต่พลังงานและแสงสว่างที่เกิดขึ้นก็จะมีความเข้มข้นที่ต่ำมาก
แสงเลเซอร์ คือ แสงที่เกิดขึ้นจากสร้างไม่ได้เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ ซึ่งแสงเลเซอร์จะมีลักษณะพิเศษ คือ แสงที่เกิดจากแหล่งกำเนิดเดียวกันจะมีความยาวคลื่นที่มีความจำเพาะเพียงค่าเดียว ( Monochromaticity ) และแสงยังมีการเดินทางที่เป็นแนวเดียวกันอย่างเป็นระเบียบและเดินทางในทิศทางที่ขนานกัน ซึ่งคลื่นของเลเซอร์จะมีเฟสที่ตรงกันดังนั้นคลื่นเลเซอร์จึงสามารถที่จะเสริมกัน ( Coherec )

จากการที่ เลเซอร์ ( Laser ) มีคุณสมบัติพิเศษที่สามารถเพิ่มความเข้มของแสงที่เกิดขึ้น จึงมีการประยุกต์นำแสงเลเซอร์มาใช้ในการเปลี่ยนแปลงเนื้อเยื่อที่อยู่ภายในร่างกาย ซึ่งพลังงานของเลเซอร์สามารถที่จะกระตุ้นการสร้างคอลลาเจน หรือการทำลายและตัดเนื้อเยื่อที่ไม่ต้องการภายในร่างกายออกไป ซึ่งลักษณะของเลเซอร์ที่ใช้อยู่มีการแบ่งประเภทของเลเซอร์ สามารถแบ่งได้ลักษณะเทคโนโลยีที่ใช้ในการผลิตหรือทำการแบ่งตามวัตถุประสงค์ของการนำเลเซอร์ไปใช้งาน ซึ่งสามารถแบ่งได้ดังนี้

วัตถุประสงค์ของการใช้ เลเซอร์ ( Laser )

1.ประเภทของตัวกลางที่ใช้ในเป็นแหล่งกำเนิดของเลเซอร์

ตัวกลางที่ใช้เป็นแหล่งกำเนิด เลเซอร์ ( Laser ) คือ ตัวที่ทำหน้าที่ในการเก็บพลังงานและทำการปล่อยแสงเลเซอร์ออกมาสู่ภายนอก ซึ่งตัวกลางที่ใช้สามารถแบ่งออกเป็น 3 สถานะ คือ
1.1 ตัวกลางที่เป็นของแข็ง เช่น ผลึกทับทิม ( Ruby ) เรียกว่า Ruby Laser ผลึกแย็ค เรียกว่า Nd: Yag laser เป็นต้น
1.2 ตัวกลางที่เป็นของเหลว เช่น สารย้อม ( Dye ) เรียกว่า Pulse dye laser เป็นต้น
1.3 ก๊าซ เช่น คาร์บอนไดออกไซด์เรียกว่า CO2 Laser ก๊าซฮีเลียมนีออน ( HeNe ) เรียก ฮีเลียมนีออนเลเซอร์ ก๊าซอาร์กอน ( Ar ) เรียก Argon beam laser

[adinserter name=”ศัลกรรมความงาม”]

2.การแบ่งเลเซอร์ออกตามระดับพลังงานของแสงเลเซอร์ที่ทำการยิงออกมาจากตัวกลาง

ซึ่งการแบ่งตามระดับพลังงานที่ปล่อยออกมานั้น เพื่อที่จะสามารถระบุการใช้งานได้ว่าแสงเลเซอร์ที่มีระดับพลังงานเท่านี้สามารถใช้งานกับเนื้อเยื่อชนิดใดได้บ้าง ซึ่งระดับพลังงานของ เลเซอร์ ( Laser ) จะเป็นตัวระบุการเปลี่ยนแปลงทางชีวภาพที่เกิดขึ้นของเนื้อเยื่อนั่นเอง ซึ่งการแบ่งตามระดับพลังงานสามารถแบ่งได้ ดังนี้
2.1 กลุ่มเลเซอร์ที่มีระดับพลังงานสูง ( High power Laser ) คือกลุ่มเลเซอร์ที่ให้พลังงานสูง มีประสิทธิภาพในการทำลายเนื้อเยื่อนที่เป็นโปรตีนให้มีการสลายตัวได้ เลเซอร์ชนิดนี้จะใช้ในการผ่าตัดหรือทำการห้ามเลือดในอวัยวะส่วนต่าง ๆ
2.2 กลุ่มเลเซอร์ที่มีระดับพลังงานระดับกลาง ( Moderate Power Laser ) คือกลุ่มเลเซอร์ที่มีระดับพลังงานในการกระตุ้นเนื้อเยื่อน้อยกว่าในกลุ่มแรก เมื่อใช้ เลเซอร์ ( Laser ) ในกลุ่มนี้เนื้อเยื่อจะมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นในส่วนที่ตรงกับจุดเป้าหมายมากที่สุด โดยที่เนื้อเยื่อบริเวณข้างเคียงได้รับผลกระทบน้อยมากและเมื่อหยุดการใช้งานแล้ว เนื้อเยื่อข้างเคียงจะไม่ถูกทำลาย เช่น การใช้เลเซอร์ในการยิงเพื่อลดความผิดปกติของเม็ดสีผิว โดยการยิงไปยังจุดสีผิวที่มีความผิดปกติ เป็นต้น
2.3 กลุ่มเลเซอร์ที่มีระดับพลังงานต่ำ ( Low Level Laser ) คือ กลุ่มของเลเซร์ที่มีระดับพลังงานไม่สูงมาก  เลเซอร์ ( Laser ) ในกลุ่มนี้จะใช้ในการกระตุ้นให้เกิดปฏิกิริยาต่าง ๆ ภายในร่างกาย ไม่ได้ใช้เพื่อทำลายเนื้อเยื่อของร่างกายเหมือนกันเลเซอร์ในสองกลุ่มแรก เช่น การใช้เลเซอร์ในการกระตุ้นการสร้างเซลล์ที่บริเวณแผลทำให้แผลหายเร็วขึ้น หรือการใช้เลเซอร์เพื่อกระตุ้นการไหลเวียนของเลือด เป็นต้น

3.การแบ่งตามจุดประสงค์ของการใช้งานเลเซอร์

เป็นการแบ่งลักษณะของเลเซอร์ตามการใช้งานที่แท้จริง ซึ่งสามารถแบ่งออกได้
3.1การผ่าตัดหรือการห้ามเลือด ( Cutting Laser )
3.2การใช้เลเซอร์เพื่อเสริมความงามหรือเพื่อการฟื้นฟูความงาม ( Aesthetic and Rejuvenation Laser )
3.3การใช้เลเซอร์เพื่อการรักษา ระงับอาการปวดบวมหรือเพื่อกระตุ้นการสร้างเซลล์ผิวให้เกิดขึ้นเพื่อให้แผลหายเร็วขึ้น ( Laser Therapy )

[adinserter name=”ศัลกรรมความงาม”]

การใช้ เลเซอร์ ( Laser ) มีการประยุกต์ใช้ในด้านต่าง ๆ โดยเฉพาะในด้านของการเสริมความงามหรือการศัลยกรรม ที่ในปัจจุบันนี้มีการใช้เลเซอร์กันมากขึ้น ซึ่งมีการประยุกต์ใช้เลเซอร์ในการผ่าตัดศัลยกรรมเพื่อตกแต่งส่วนของใบหน้าและลำคอเป็นส่วนมาก โดนใช้เลเซอร์ทำการผ่าตัดเพื่อทำการดึงผิวหนังส่วนที่หย่อนยานให้ตึง ซึ่งการผ่าตัดด้วยเลเซอร์สามารถผ่าตัดเพื่อทำการดึงชั้นเนื้อเยื่อเกี่ยวพันได้ตั้งแต่ส่วนของลำคอจนไปถึงบริเวณใบหน้าทั้งหมด การใช้เลเซอร์สามารถที่จะช่วยเก็บรายละเอียดและปรับปรุงผิวหน้าให้ดูเรียบเนียนได้ง่าย ซึ่งเพื่อประโยชน์ดังนี้

การใช้เลเซอร์ประยุกต์ในการทำศัลยกรรม

1. ช่วยกระตุ้นให้ผิวพรรณมีความเต่งตึงเปล่งปลั่ง ( Skin Rejuvenation )

ซึ่งการกระตุ้นผิวพรรณนี้สามารถแบ่งออกได้เป็น 2 แบบ คือ
1.1 เพื่อแก้ไขปัญหาผิวหนังเสื่อมแบบเรื้อรัง ซึ่งมีสาเหตุมาจากการกระทบกับสิ่งแวดล้อมรอบตัว เช่น แสงแดด สายลม สารอนุมูลอิสระ เป็นต้น ส่งให้เกิดริ้วรอยเหี่ยวย่น ฝ้า กระ
1.2 เพื่อเพิ่มความเต่งตึงให้กับผิวหนัง โดยการใช้ร่วมกับการผ่าตัดเพื่อทำการดึงผิวหนังที่บริเวณใบหน้าและลำคอ ซึ่งแสงเลเซอร์จะเข้าไปกระตุ้นการผลัดเซลล์ผิว รวมถึงกระตุ้นการสร้างคอลลาเจนและอีลาสติน ( Collagen and Elastin ) ที่อยู่ในผิวให้มีความแข็งแรงมากยิ่งขึ้น การใช้ เลเซอร์ ( Laser ) ร่วมกับการผ่าตัดจะใช้หลังจากที่ทำการผ่าตัดแล้วประมาณ 1 สัปดาห์

2. ช่วยลดรอยแผลเป็นที่เกิดขึ้น ( Scar Reduction )

บริเวณที่มีรอยแผลเป็นจะมีเม็ดสี Hemoglobin อยู่ในปริมาณที่สูงมาก ซึ่งผลให้รอยแผลเป็นมีขนาดและสีที่เข้ม เมื่อทำการฉายแสงเลเซอร์ไปยังบริเวณรอยแผลเป็น แผลจะนิ่มขึ้น ความนูนลดลง นับเป็นการป้องกันไม่เกิดรอยแผลเป็นที่เห็นชัดเจนหรือมีขนาดใหญ่ เหมาะกับผู้ที่มีประวัติเป็นรอยแผลเป็นนูนขนาดใหญ่เท่านั้น และการฉายเลเซอร์จะทำได้หลังจากที่ทำการผ่าตัดไปแล้ว 1- 6 เดือน

[adinserter name=”ศัลกรรมความงาม”]

3. ช่วยเพิ่มความเต่งตึงให้กับผิวหนัง ( Skin Tightening )

สำหรับผิวที่มีผิวหนังมีความยืดหยุ่นสูง ( Poor Skin Quality and Low Elasticity ) หลังจากที่ทำการผ่าตัดดึงใบหน้าและลำคอแล้ว ผิวหนังส่วนที่บวมเมื่อหายบวมจะเกิดการหย่อนขึ้น จึงต้องใช้ เลเซอร์ ( Laser ) ในการฉายเข้าไปในบริเวณดังกล่าวเพื่อกระต้นให้มีการสร้างคอลลาเจนและอีลาสตินที่บริเวณดังกล่าว ผิวส่วนนั้นก็จะกลับมาเต่งตึงอีกครั้ง ซึ่งการฉายเลเซอร์จะทำการฉายหลังจากการทำการผ่าตัดมากกว่า 1 เดือนขึ้นไป

4. การใช้เลเซอร์เพื่อรักษาผิวที่มีความผิดปกติ
ความผิดปกติที่เกิดขึ้นจากความผิดปกติของเม็ดสีเมลานิน ( Melanin Pigment ) ที่อยู่ระหว่างชั้นหนังกำพร้าและชั้นหนังแท้ แต่เมื่อเกิดความผิดปกติเม็ดสีผิจะขึ้นมาอยู่ในตำแหน่งที่ตื้นขึ้น ซึ่ง เลเซอร์ ( Laser ) จะช่วยขจัดเม็ดสีผิวที่ขึ้นมาตื่นผิดปกติให้หายไป ทำให้ผิวหนังมีสีผิวที่สม่ำเสมอเป็นปกติ ซึ่งระบบเลเซอร์ที่ใช้มีอยู่ด้วยกันหลายแบบ แต่ที่นิยมใช้กันมาก คือ
1.1 ระบบ Q Switch Laser ข้อดีคือมีความจำเพาะเจาะจงกับเม็ดสีเมลานินสูงและผลกระทบที่เกิดขึ้นกับเนื้อเยื่อที่อยู่บริเวณรอบข้างมีน้อย ช่วยลดความเสี่ยงในการเกิดรอยแผลเป็น แต่ว่ามีโอกาสที่จะรอยดำหลังจากที่มีการฉายแสงเลเซอร์ได้
1.2 ระบบแสง IPL ( Intent Pulsed Light ) เหมาะกับการใช้รักษาเม็ดสีที่อยู่ตื้น ๆ ซึ่งมีข้อดีคือสามารถที่จะปรับระดับความยาวคลื่นได้หลากหลายในการรักษาเม็ดสีที่ความลึกต่างกัน และมีโอกาสที่จะเกิดรอยดำน้อยมาก แต่ต้องทำอย่างน้อย 3-5 ครั้งถึงจะหาย และเม็ดสีอาจกลับมาเกิดขึ้นอีกได้

ลักษณะของพยาธิสภาพของสีผิวหรือลักษณะของเม็ดสีที่สามารถทำการรักษาด้วยการใช้เลเซอร์

กระแดด ( Lentigines ) คือ สีผิวที่มีลักษณะเป็นจุดที่มีสีน้ำตาล บริเวณจุดมีผิวเรียบ ขนาดประมาณ 1 เซนติเมตรหรือเล็กกว่า กระจายอยู่บนบริเวณใบหน้าหรือในส่วนของบริเวณนอกร่มผ้าส่วนอื่น เช่น กระที่บริเวณแขน กระที่บริเวณใต้ร่มผ้า เป็นต้น กระแดดมีสาเหตุมาจากแสงแดดโดยตรง กระแดดช่วงแรกจะมีสีอ่อนและจะมีสีเข้มขึ้นเรื่อย ๆ หลังจากถูกแสงแดด พบมากในผู้ที่มีอายุมาก    [adinserter name=”ศัลกรรมความงาม”]

กระตื้น ( Freckles ) คือ กระที่มีลักษณะเป็นจุดเล็ก ๆ สีน้ำตาล มีพื้นผิวเรียบ กระมีขนาดเล็กประมาณ 0.5 มิลลิเมตร กระจายอยู่ทั่วไปอยู่ในบริเวณใบหน้าและบริเวณลำคอ กระตื้นจะมีสีอ่อนและเมื่อโดนแสงแดดมาก ๆ จะมีสีเข้ม หากไม่โดนแสงแดดสีของกระก็จะจางและหายไปเอง กระชนิดนี้พบบ่อยในคนที่มีผิวขาว สามารถพบได้ตั้งแต่เด็กหรือวัยรุ่น

กระเนื้อ ( Seborrheic keratosis ) คือ กระที่มีลักษณะเป็นก้อนเนื้อที่มีการนูนขึ้นมาลักษณะคล้ายตุ่มเล็ก ๆ พื้นผิวของกระเรียบหรือบางครั้งมีผิวขรุขระ กระจะกระจายตัวและยื่นออกมาจากส่วนของผิวหนังที่บริเวณใบหน้า ลำคอ หรือส่วนของลำตัว กระเนื้อจะมีสีน้ำตาลเข้มหรือสีดำ สาเหตุของกระมาจากพันธุกรรมเป็นส่วนมาก ซึ่งกระเนื้อพบได้ตั้งแต่อายุ 30 ปีขึ้นไป

กระลึก ( Hori’s Nevus ) คือ รอยโรคที่เกิดขึ้นมีลักษณะเป็นสีน้ำตาลเข้มหรือสีน้ำตาลอมเทา พบมากในเพศหญิงมากกว่าการพบในเพศชาย สาเหตุของกระลึกส่วนมากเกิดจากการถ่ายทอดทางพันธุกรรม พบได้ที่ส่วนของโหนกแก้มทั้งสองข้าง กระลึกจะมีลักษณะคล้ายฝ้า สามารถรักษาได้ด้วยการใช้ เลเซอร์ ( Laser ) ระบบ Q-Switch กระลึกจะพบมากในช่วงอายุ 20-30 ปี

ปานโอตะ ( Nevus of Ota ) คือ รอยโรคที่สามารถพบตั้งแต่กำเนิด ซึ่งคนเอเชียจะพบปานแบบนี้เป็น ปานโอตะจะมีสีน้ำตาลหรือสีน้ำตาลอมม่วงหรือสีน้ำตาลอมน้ำเงิน ปานโอตะสามารถใช้เลเซอร์ฉายเพื่อรักได้ตั้งแต่อายุน้อย

ฝ้า ( Melasma ) คือ ลักษณะของรอยโรค มีลักษณะเป็นสีน้ำตาลอ่อนถึงสีน้ำตาลเข้ม สาเหตุยังไม่สามารถะบุได้ แต่ปัจจัยที่ส่งเสริมให้เกิดฝ้า คือ การใช้ยาคุมกำเนิดหรือการใช้ยาเกี่ยวกับฮอร์โมนเพศ การโดนแดดเป็นประจำหรือเกิดขึ้นในขณะหรือหลังจากตั้งครรภ์ บริเวณสามารถที่พบฝ้าได้แก่ บริเวณโหนกแก้ม บริเวณคาง บริเวณหน้าผาก การรักษาด้วยการใช้ เลเซอร์ ( Laser ) ในการรักษาฝ้าหน้า อาจช่วยได้ในปริมาณเล็กน้อยจึงต้องใช้ร่วมกับการป้องกันที่สาเหตุจะดีที่สุด

5. เลเซอร์ที่ใช้ในการรักษาแผลเป็นที่นูนแบบทั่วไป ( Hypertrophic Scar ) และแผลเป็นชนิดที่เรียกว่า คีลอยด์ ( Keloid )      [adinserter name=”ศัลกรรมความงาม”]

แผลเป็นที่มีลักษณะนูนแบบทั่วไป เกิดขึ้นหลังจากที่แผลหายแล้วจึงเกิดรอยแผลหรือแผลที่เกิดขึ้นจากการผ่าตัด ซึ่งในระย 1-6 เดือนแรก รอยแผลจะมีลักษณะเป็นรอยนูนสีแดง มีลักษณะที่แข็งและบริเวณขอบโดยรอบรอยนูนจะเป็นลักษณะขอบเขตของบาดแผลทั้งหมด
และแผลเป็นชนิดที่เรียกว่า “คีลอยด์” เป็นแผลเป็นที่มีลักษณะนูน ที่หนาและแข็ง สีของรอยแผลจะเป็นสีชมพูหรือสีแดง บริเวณโดยรอบของขอบแผลจมีลักษณะนูนและขยายออกมานอกขอบเขตของรอยแผลเดิม ซึ่งอาจะมีอาการเจ็บและคันเกิดขึ้น แผลเป็นชนิดนี้พบได้มากในบริเวณที่ผิวหนังมีสีคล้ำหรือมีต่อมไขมันในปริมาณมาก สาเหตุมักเกิดจากการถ่ายทอดทางพันธุกรรม
เลเซอร์ที่ใช้ในการรักษาแผลเป็นทั้งสองแบบนี้ คือ
-Puls dye Laser เลเซอร์ชนิดนี้จะเข้าไปทำลายหลอดเลือดขนาดเล็กที่เป็นส่วนนำเลือดมาหล่อเลี้ยงส่วนของแผลเป็น ทำให้รอยแผลเป็นมีลักษณะที่นูนมีอาการแดงเกิดขึ้นน้อยลงและมีลักษณะที่นิ่มขึ้น แต่ต้องใช้การฉายเลเซอร์ร่วมกับวิธีการรักษาแบบอื่น เช่น การใช้แผ่นซิลิโคนมาทำการปิดแผล การฉีดยาที่อยู่ในกลุ่มสเตียร เพื่อช่วยให้แผลเป็นมีลักษณะที่นิ่มขึ้นและยุบลง

6. เลเซอร์สำหรับรักษารอยแดงที่เกิดจากสิวและรอยแผลเป็นที่เกิดจากหลุมสิวหรือรอยแผลเป็นที่มีขนาดลึก ( Post Acne Scan and Atrophic scar )

ลักษณะทางพยาธิสภาพขอรอยแดงที่เกิดจากสิวหรือรอยแผลเป็นในกลุ่มนี้ เกิดจากการที่โครงสร้างของคอลลาเจนเกิดการหดตัวลง หรือการที่เส้นเลือดที่มาหล่อเลี้ยงในส่วนของรอยโรคในปริมาณที่มากหลังจากที่เกิดแผลไปแล้ว 1-3 เดือนจึงทำให้เกิดรอยแผลในกลุ่มนี้ เลเซอร์ที่สามารถและเหมาะสมที่จะนำมาทำการรักษารอยแผลในกลุ่มนี้ คือ Puls dye Laser โดยเลเซอร์จะเข้าไปทำให้หลอดเลือดที่นำเลือดไปเลี้ยงในบริเวณดังกล่าวฝ่อหายไป รวมถึงเลเซอร์จะเข้าไปกระตุ้นกระบวนการสร้างคอลลาเจนและอีลาสติน ซึ่งจะทำให้รอยแผลเป็นมีสีแดงจางลงและรอยแผลเป็นตื้น

7. เลเซอร์เพื่อใช้ในการรักษาความผิดปกติของหลอดเลือดที่บริเวณผิวหนัง ( Laser Treatment of Vascular Lesions )

เลเซอร์ ( Laser ) สามารถรักษาความผิดปกติของหลอดเลือดที่บริเวณผิวหนังได้ ซึ่งการรักษาสามารถแบ่งได้ ตามลักษณะของความผิดปกติของหลอดเลือดตั้งแต่กำเนิด คือ    [adinserter name=”ศัลกรรมความงาม”]

• เนื้องอกที่เกิดขึ้นจากหลอดเลือด ( Hemangioma ) ลักษณะของรอยโรคแบบนี้ สามารถพบได้บ่อยที่ส่วนของศีรษะและส่วนของลำคอ ซึ่งเนื้องอกแบบนี้จะหยุดเติบโตในปีแรกและจะมีขนาดที่เล็กลงประมาณร้อยละ 50 และสามารถที่จะหดหายลงได้ในระยะ 5 ปีแรก ซึ่งการใช้เลเซอร์รักษาจะเป็นการรักษาร่วมกับการรักษาวิธีอื่น แต่ห้ามใช้ในผู้ป่วยที่มีการฉีดในกลุ่มสเตียรอยด์เพื่อรักษาหรือเนื้องอกที่แผลยังมีเลือดออกเป็นต้น
• ปานแดงที่มีตั้งแต่เกิด ( Port-wine Stains ) คือ การใช้เลเซอร์เพื่อรักษาปานแดงที่มีมาตั้งแต่กำเนิดนั้นจะให้ผลการรักษาที่ดี และควรเริ่มทำการรักษาให้รวดเร็วที่สุด และลักษณะเลเซอร์ที่ใช้ในการรักษาคือ Puls dye Laser ที่มีความยาวคลื่น 595 nm
• กลุ่มที่เส้นเลือดฝอยมีการเกิดขึ้นตามหลังเมื่ออายุมากขึ้น อาการแบบนี้สามารถพบได้ที่บริเวณของใบหน้า ( Telangiectasia, Spider Nevi, Cherry angioma ) ซึ่งอาการส่วนมากเกิดขึ้นจากเส้นเลือดฝอยที่มีขนาดประมาณ 1 มิลลิเมตร ซึ่งเส้นเลือดฝอยกลุ่มนี้สมารถตอบสนองได้ดีต่อการฉายเลเซอร์ชนิด Puls dye Laser ที่มีความยาวคลื่น 595 nm หรือเลเซอร์ชนิด KTP ที่มีความยาวคลื่น 532 nmหรือแลเซอร์ชนิด IPL ที่มีความยาวคลื่น 500-1200 nm

8. เลเซอร์ที่สามารถกำจัดขนในบริเวณที่ไม่ต้องการ ( Laser Treatment of Unwanted Hair )

เมื่อเนื้อเยื่อในบริเวณที่มีขนขึ้นจะทำการดูดซึมพลังงานจากเลเซอร์เข้าไป จึงสามารถเข้าไปยับยั้งการงอกขึ้นมาใหม่ของขน ซึ่งขนที่มีสีดำจะสามารถตอบสนองต่อการทำงานของเลเซอร์ได้มากกว่าขนที่มีสีขาวหรือขนที่มีสีน้ำตาล ชนิดของแสงเลเซอร์ที่สามารถช่วยในการกำจัดขนได้ คือ เลเซอร์ชนิด Long-Pulse Nd: Yag ที่มีความยาวคลื่น1064 nm, เลเซอร์ชนิด Long Pulse Ruby ที่มีความยาวคลื่น694 nm, เลเซอร์ชนิด Long-Pulse Alexandra ที่มีความยาวคลื่น755 nm, เลเซอร์ชนิด Diode ที่มีความยาวคลื่น800 nm หรือเลเซอร์ชนิด IPL (590-1200 nm

9. เลเซอร์ที่สามารถรักษาเนื้องอกบนผิวหนังชนิดที่ไม่ใช่มะเร็ง ( Laser Treatment of Benign Skin Lesions )

ลักษณะของเนื้องอกได้แก่ ไฝ หูด ติ่งเนื้อ กระเนื้อหรือก้อนคอเลสเตอรอลที่อยู่ใต้ผิวหนัง เลเซอร์จะทำการปล่อยคลื่นแสงที่สามารถดูดซึมน้ำได้ดี ทำให้เนื้องอกขาดน้ำและสารอาหารจึงเกิดการฝ่อตัวลง เลเซอร์ที่นำมาใช้ในการรักษาคือ เลเซอร์ชนิดคาร์บอนไดออกไซด์ ( CO2 Laser ) แต่เลเซอร์ชนิดนี้การใช้ต้องอาศัยความระมัดระวังและใช้โดยแพทย์ที่มีความชำนาญเพื่อลดความเสี่ยงในการเกิดภาวะะแทรกซ้อนน้อยหเกิดขึ้นน้อยที่สุด    [adinserter name=”ศัลกรรมความงาม”]

10. เลเซอร์ที่สามารถใช้ในการปรับปรุงสภาพของผิวหนัง ( Laser Skin Resurfacing )

ผิวหน้าส่วนที่มีการสัมผัสโดนแสงแดดเป็นเวลานานหรือผิวหนังที่มีรอยแผลเกิดขึ้น หรือผิวหนังที่เกิดเป็นหลุม การใช้ เลเซอร์ ( Laser ) สามารถช่วยปรับผิวหนังบนใบหน้าให้แลดูอ่อนเยาว์และผิวมีลักษณะที่เนียนนุ่มมากขึ้น โดยที่พลังงานของเลเซอร์จืทำให้ผิวหนังบริเวณที่อยู่ด้านบนสุดถูกทำลายจนเกิดการหลุดออกไป ส่งผลให้ร่างกายมีการสร้างคอลลาเจนและเส้นใยคอลลาเจนมีขึ้นมาทดแทนส่วนที่หลุดลอกไป ซึ่งเลเซอร์สามารถทำการปรับปรุงสภาพผิวหนังได้ทั้งผิวหนังที่มีแผลและไม่มีแผล ขึ้นอยู่กับสภาพของผิวหนังและปัญหาของผิวที่เกิดขึ้น เลเซอร์ที่เหมาะสมและนิยมนำมาใช้เพื่อปรับปรุงสภาพผิว คือ เลเซอร์ชนิด Pulse Carbon Dioxide หรือเลเซอร์ชนิด CO2 และเลเซอร์ชนิด Short-Pulse Erbium: Yag

11. เลเซอร์ที่สามารถใช้เพื่อช่วยในการรักษาแผล ( Laser for wound Healing )

พลังงานจาก เลเซอร์ ( Laser ) ที่ทำการฉายจะเข้าไปกระตุ้นการทำงานของระบบไหลเวียนภายในร่างกาย เช่น ระบบน้ำเหลือง ระบบไหลเวียนโลหิตให้สามารถทำการไหลเวียนได้ดีขึ้น เซลล์ภายในร่างกายจึงมีการทำงานที่มากขึ้น มีการสร้างเส้นเลือดและเม็ดเลือดใหม่เพิ่มเข้ามาในระบบ ส่งผลให้เมื่อร่างกายเกิดแผลแล้วจะสามารถหายได้เร็วกว่าเดิม ซึ่งแสงเลเซอร์ที่นำมาใช้จะเป็นเลเซอร์ชนดที่มีพลังงานต่ำ ( Low Level Laser Theraphy ) ที่มีระดับพลังงานอยู่ที่ 25-250 มิลลิวัตต์ เลเซอร์ในกลุ่มนี้สามารถกระตุ้นการทำงานของระบบไหลเวียนได้ดีและยังไม่ทำลายเนื้อเยื่อที่อยู่บริเวณข้างเคียงอีกด้วย ชนิดของเลเซอร์ที่นำมาใช้ได้แก่ ระบบแสง LED

12. การใช้เลเซอร์ในการสลายไขมัน

เซลล์ไขมันเป็นเซลล์ที่สามารถดูดซึมพลังงานได้ดี เมื่อฉายแสงเลเซอร์เข้าไปเซลล์ไขมันจะทำการดูดซึมพลังงานจาก เลเซอร์ ( Laser ) ทำให้ไขมันเกิดความร้อนและสลายตัวไป ซึ่งเลเซอลร์ที่ใช้ในการสลายไขมันมีอยู่ด้วยกัน 2 แบบ คือ

• เลเซอร์ที่มีพลังงานต่ำ ( low Level Laser Therapy ) เลเซอร์ชนิดนี้จะมีความจำเพราะเจาะจงกับเซลล์ไขมัน และสามารถปล่อยพลังงานที่มีขนาดน้อยที่สุดที่สามารถทำให้ไขมันเกิดการแตกตัวและสลายไปได้ โดยที่เนื้อเยื่อหรือโครงสร้างที่อยู่ใกล้เคียงหรือรอบข้างจะไม่ได้รับผลกระทบ เมื่อเซลล์ไขมันเกิดการแตกตัวแล้ว ร่างกายจะทำการดูดซึมเข้าไปผ่านส่วนของระบบน้ำเหลือง
• เลเซอร์ที่ทำการฉายผ่านเส้นใยนำแสง ( Fiber Optic Laser Probe ) เป็นการฉายเลเซอร์โดยการปล่อยผ่านเส้นใยนำแสงไปยังบริเวณของไขมันที่ต้องการทำให้แตกสลาย เป็นการกำหนดจุดได้อย่างแม่นยำและเจาะจงที่ต้องการทำลายไขมันออกไป เมื่อไขมันเกิดการแตกตัวจะต้องทำการดูดไขมันส่วนนั้นออกมาจากร่างกายด้วยการดูดไขมันทั่วไป และการใช้เลเซอร์ยังช่วยกระตุ้นการสร้างคอลลาเจนและเส้นใยอีลาสตินทำให้ผิวหนังส่วนที่ไขมันโดนทำลายไปไม่เกิดการเหี่ยวย่นเพราะมีคอลลาเจนและอีลาสตินขึ้นมาทดแทน    [adinserter name=”ศัลกรรมความงาม”]

13. เลเซอร์ที่นำมาใช้ในรักษาเส้นเลือดขอด ( Laser Treatment for Varicose Vein )

เส้นเลือดขอดสามารถเกิดขึ้นได้มากที่บริเวณผิวหนัง ซึ่งลักษณะของเส้นเลือดขอดมีทั้งที่มีขนาดเล็กประมาณ 1-2 มิลลิเมตร เช่น Telangiectasia หรือ spider nevi เส้นเลือดขอดที่มีขนาดเล็กสามารถทำการรักษาด้วยการใช้ เลเซอร์ ( Laser )ที่อยู่ในกลุ่ม Puls dye Laser ที่มีความยาวคลื่น 595 nm หรือเลซอร์ชนิด KTP ที่มีความยาวคลื่น 532 nm แต่ถ้าเส้นเลือดมีขนาดที่ใหญ่กว่า 2 มิลลิเมตร จะต้องทำการรักษาด้วยการฉายเลเซอร์เข้าไปที่บริเวณผนังของหลอดเลือดเพื่อทำลายให้ส่วนของผนังหลอดเลือดมีการฝ่อตัวลง จะส่งผลให้อาการเส้นเลือดขอดที่เกิดขึ้นหายไป ซึ่งแสงเลเซอร์ที่เหมาะสมและนิยมนำมาใช้ในการรักษาเส้นเลือดขอด คือ เลเซอร์ชนิด Diode Laser ที่มีความยาวคลื่น1500 nm

14. เลเซอร์ในการลบหรือรักษารอยสัก ( Laser Treatment of Tattoos )

รอยสักเกิดจากการนำเม็ดผงสี ( Ink Granule ) เข้ามาฝั่งไว้ใต้ผิวหนังชั้นหนังแท้ เม็ดสีจะกระจายตัวอยู่ในชั้นเซลล์ไฟโบรบลาส บางส่วนที่เข้าไปจะถูกเซลล์เม็ดเลือดขาว ( Macrophages ) ดูดกลืนและเกิดเป็นก้อนของเม็ดสีที่อยู่ใต้ผิวหนัง พลังงของ เลเซอร์ ( Laser ) จะเข้าไปทำให้เม็ดผงตีเกิดการแตกตัวและสลายกลายเป็นอนุภาคที่มีขนาดเล็กลง จนร่างกายสามารถดูดซึมและทำลายได้ ทำให้รอยเม็ดสีจางลงซึ่งรอยสักก็จะจางลงตามไปด้วย เลเซอร์ที่ใช้ในการลบรอยสัก คือ เลเซอร์ที่อยู่ในกลุ่ม Q-Switch Laser เช่น เลเซอร์ชนิด QS Ruby ที่มีความยาวคลื่น 694 nm,เลเซอร์ชนิด QS Alexadrite ที่มีความยาวคลื่น 755 nmและเลเซอร์ชนิด QS Nd: Yag ที่มีความยาวคลื่น 532 หรือ1064 nm เป็นต้น

เลเซอร์มีคุณสมบัติพิเศษเพิ่มความเข้มของแสงที่เกิดขึ้น จึงมีการประยุกต์นำแสงเลเซอร์มาใช้ในการเปลี่ยนแปลงเนื้อเยื่อที่อยู่ภายในร่างกาย

ข้อควรรู้ในการใช้เลเซอร์เพื่อรักษาและการเสริมความงาม

1. การนำ เลเซอร์ ( Laser ) มาใช้ในการผ่าตัดมีผลไม่ต่างจากการผ่าตัดด้วยมีดผ่าตัด ขึ้นอยู่กับความเชี่ยวชาญและประสบการณ์ของแพทย์มากกว่า

2.การใช้เลเซอร์ในการรักษาแผลไม่สามารถรักษาได้แผลได้ทุกแบบ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับการดูแลร่วมกับการฉายเลเซอร์จึงจะทำให้แผลสวยและเนียนเป็นเนื้อเดียวกับผิวหนังโดยรอบ  [adinserter name=”navtra”]

3.การใช้เลเซอร์สามารถทำให้ผิวส่วนที่โดนแสงมีขนาดที่บางลงได้ แต่เมื่อผ่านไปสักระยะหนึ่งร่างกายก็จะทำการสร้างผิวหนังขึ้นมาทดแทนส่วนที่โดนทำลายไป เพราะมีการสร้างคอลลาเจนและอีลาสตินขึ้นมาทดแทนนั่นเอง ดังนั้นเมื่อใช้เลเซอร์แล้วผิวหนังจะกลับมีความหนาเท่ากับสภาวะปกติหลังจากฉายเลเซอร์ไปแล้วประมาณ 6 เดือน

4.เมื่อใช้เลเซอร์ในการรักษา สิว ฝ้า กระแล้ว ส่วนที่ทำการรักษาจะไม่กลับมาเป็นใหม่ได้ แต่ถ้าโดนแสงแดด ฝุ่น มลพิษ เหมือนเดิม ผิวหนังก็จะโดนทำลายและเกิดสิว ฝ้าหรือกระได้เช่นเดิม จึงต้องดูแลผิวหน้าด้วยการทาครีมกันแดด ทาครีมบำรุงผิว รบเลี่ยงแสงแดด จึงจะสามารถป้องกันการเกิดสิว ฝ้า กระได้

5.การรักษาด้วยการใช้เลเซอร์ควรหลี่กเลี่ยงการโดนแสงแดดทั้งก่อนและหลังการรักษาอย่างน้อย 2 สัปดาห์ขึ้นไป รวมถึงการใช้ครีมกันแดดร่วมด้วย เพื่อที่การรักษาด้วยเลเซอร์จะให้ผลที่ดีที่สุด

6.ก่อนการรักษาด้วย เลเซอร์ ( Laser ) ควรหยุดการใช้ยาเพื่อรักษาสิวและลดความมันที่เกิดขึ้นบริเวณใบหน้า เช่น ไอโซเตรทติโนอิน ( Isotrationin ) อย่างน้อยประมาณ 6 เดือนก่อนทำการรักษาด้วยเลเซอร์ และควรหยุดยาที่มีคุณสมบัติในการละลายลิ่มเลือดด้วย เช่น Aspirin, Warfarin, Heparin เพื่อป้องกันอาการแทรกซ้อนเนื่องจากการมีเลือดออก

7.การทำเลเซอร์จะเห็นผลชัดเจนที่สุดหลังจากที่ทำการฉายเลเซอร์ไปแล้วประมาณ 7-10 วัน

8.การรักษาด้วยเลเซอร์เพื่อการรักษา กระ ไฝ ฝ้า ทำการรักษาเพียงครั้งเดียวก็สามารถรักษาได้ ส่วนการรักษารอยแผลเป็นหรือรอยโรคที่เกิดขึ้นจะขึ้นอยู่กับลักษณะของรอยแผลและรอยโรคนั้น ๆ ซึ่งแพทย์จะเป็นผู้วินิฉัยและแจ้งให้ผู้เข้ารับการรักษาทราบ

การใช้เลเซอร์เพื่อการเสริมความงามเป็นทางเลือกที่ได้ความนิยมและได้ผลที่ดีอีกวิธีหนึ่ง ซึ่งก่อนที่จะทำการรักษาด้วยการฉายแสงเลเซอร์ควรทำการศึกษาข้อมูลเบื้องต้นและเลือกแพทย์ที่มีความเชียวชาญและประสบการณ์ในการใช้ เลเซอร์ ( Laser ) ในการรักษาเพื่อที่ผลการรักษาจะเป็นที่น่าพอใจกับตัวเรามากที่สุด

อ่านบทความที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติมตามลิ้งค์ด้านล่าง

เอกสารอ้างอิง

Convissar, Robert A. (2010-05-19). Principles and Practice of Laser Dentistry – E-Book. Elsevier Health Sciences. ISBN 032307989X.

Morris, Peter J; Wood, William C. Oxford Textbook of Surgery. 2. http://medistar.xyz/

Rosenlicht, J; Vitruk, P (2015). “Ablation and sulcular debridement utilizing the CO2 laser for denture-induced gingival hyperplasia”. Implant Practice US. 8 (2): 35–38.

เสริมจมูก

การผ่าตัด เสริมจมูก เพื่อนำวัสดุหรือสิ่งแปลกปลอมจากภายนอกร่างกาย (Foreign Body materials) เข้าสู่ร่างกายย่อมมีความเสี่ยงที่ร่างกายจะเกิดปฏิกิริยาการต่อต้านจากร่างกายอย่างแน่นอน แต่ปฏิกิริยาดังกล่าวจะเกิดขึ้นมากหรือน้อยก็ขึ้นอยู่กับความแข็งแรงและวัสดุที่นำเข้ามาใช้ในการเสริมจมูกด้วย ซึ่งวัสดุที่นำมาเสริมจมูกมีทั้งเนื้อเยื่อที่มาจาก

ธรรมชาติและวัสดุที่มาจากการสังเคราะห์ทางวิทยาศาสตร์ การนำเนื้อเยื่อสามารถนำมาได้จากผู้บริจาคอื่นและการนำเนื้อเยื่อมาจากอวัยวะอื่นภายในร่างกาย ซึ่งเนื้อเยื่อที่นำมาจากอวัยวะส่วนอื่นนั้นถึงแม้ว่าร่างกายจะไม่มีปฏิกิริยาต่อต้านเกิดขึ้นแต่ว่าผู้เข้ารับการผ่าตัดก็ต้องเจ็บตัวเนื่องจากการนำเนื้อเยื่อดังกล่าวมาใช้ จึงกล่าวได้ว่าต้องเจ็บตัวถึงสองครั้งในการ เสริมจมูก เพียงที่เดียว และบางครั้งปริมาณของเนื้อเยื่อหรือกระดูกที่มีอยู่ไม่เพียงพอต่อความต้องการใช้ในการเสริมจมูก จำเป็นต้องใช้วัสดุสังเคราะห์ร่วมด้วย ส่วนวิธีการเสริมจมูกด้วยการเติมวัสดุเข้าไปที่บริเวณด้านบนหรือด้านล่างของจมูก สามารถแบ่งออกเป็น 2 กลุ่มตามลักษณะขั้นตอนการทำ คือ
1.การผ่าตัดเสริมจมูกด้วยวัสดุแบบแท่ง
2.การเสริมจมูกด้วยการฉีดสารเติมเต็ม ( Filler )

การเสริมจมูกด้วยการฉีดสารเติมเต็ม ( Filler )

การทำจมูกหรือ เสริมจมูก ด้วยการฉีดสารเติมเต็ม ( Filler ) คือ การฉีดเพื่อนำวัสดุเข้าสู่อวัยวะของร่างกาย วัสดุจะต้องอยู่ในรูปของเหลว เช่น น้ำ วุ้นหรือผงขนาดเล็กที่สามารถนำมาผสมน้ำหรือตัวทำละลายอื่นให้กลายเป็นของเหลว เพื่อที่จะสามารถทำการฉีดผ่านเข็มเข้าไปสู่จมูกได้ ซึ่งสารที่สามารถนำมาฉีดเข้าไปในร่างกายแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม ดังนี้

   [adinserter name=”ศัลกรรมความงาม”]

1.ของเหลวที่สามารถฉีดเข้าไปแล้วสามารถคงอยู่ได้ตลอดไป ( Permanent Filler )
สารชนิดนี้มีคุณสมบัติที่สามารถคงตัวอยู่หรือกระจายตัวอยู่ในเนื้อเยื่อของคนไข้ได้ตลอดไป ซึ่งในระยะแรกกลังจากที่สารนี้เข้าไปแล้วลักษณะโดยรวมของจมูกจะดูสวยงาม แต่เมื่อผ่านไปสักระยะหนึ่งแล้ว ร่างกายจะรู้ว่าได้รับสิ่งแปลกปลอมเข้ามาย่อมเกิดปฏิกิริยาการต่อต้านขึ้น เช่น การอักเสบ บวมแดง ซึ่งอาการดังกล่าวจะเป็น ๆ หาย ๆ บางครั้งร่างกายจะทำการสร้างพังผืดที่มีลักษณะคล้ายเส้นใยมาห่อหุ้ม ส่งผลให้มีลักษณะเป็นก้อนที่มีผิวเป็นตะปุ่มตะป่ำ การรักษาอาการที่เกิดขึ้นเป็นไปได้ยาก ซึ่งสารที่ทำให้เกิดอาการดังกล่าว คือ ซิลิโคนเหลว พาราฟินและซิลิโคนหงส์ที่ต้องนำมาผสมน้ำ ( Bioplastic )

2.ของเหลวที่สามารถฉีดเข้าไปแล้วสามารถละลายหายไปได้เอง
สารจำพวกนี้ได้มีการคิดค้นเพื่อให้สามารถคงอยู่ภายในร่างกายได้ประมาณ 1 ปี แล้วจึงจะสลายตัวไป เนื่องจากถ้าให้คงอยู่ยาวนานกว่านี้จะก่อให้เกิดอันตรายต่อร่างกาย ซึ่งไม่สามารถทำการรักษาให้หายได้ ซึ่งการฉีดสารเติมเต็มเข้าสู่

จมูกเพื่อทำการ เสริมจมูก ต้องทำโดยแพทย์ที่มีความชำนาญในการฉีดที่สูงมาก เนื่องจากหากเกิดความผิดพลาดในการฉีด เช่น การฉีดเข้าไปในเส้นเลือด ตา โพรงจมูกแล้ว อาจส่งผลให้เส้นเลือดอุดตัน เนื้อเยื่อที่อวัยวะเกิดการเน่าหรือตายได้ ถ้าหากเข้าไปในดวงตาอาจทำให้ดวงตามองไม่เห็นหรือตาบอดได้ และระหว่างที่สารนี้ยังสลายไปไม่หมด อาจก่อให้เกิดอาการแทรกซ้อนหรือโรคแทรกซ้อนกับร่างกายได้ เช่น การอักเสบ การบวมแดง ผิวหนังมีลักษณะที่ขรุขระ สารเติมเต็มที่อยู่ในกลุ่มนี้ เช่น Hyalutonic acid เป็นต้น

การเสริมจมูกด้วยการฉีดสารเติมเต็ม เป็นการฉีดเพื่อนำวัสดุเข้าสู่อวัยวะของร่างกาย วัสดุจะต้องอยู่ในรูปของเหลวเพื่อให้สามารถผ่านเข็มเข้าสู่จมูก

อาการแทรกซ้อนที่เกิดขึ้นจากการเสริมจมูกที่พบได้บ่อย

การ เสริมจมูก สามารถสร้างจมูกที่มีรูปทรงที่สวยงาม ส่งผลให้ใบหน้ามีมิติน่ามองยิ่งขึ้น แต่ว่าการผ่าตัดเพื่อเสริมจมูกใช่ว่าจะมีแต่ข้อดีเพราะว่าในการผ่าตัดย่อมมีความเสี่ยงที่จะเกิดอาการแทรกซ้อนเกิดขึ้น ซึ่งอาการแทรกซ้อนที่เกิดขึ้นจากการทำจมูกที่พบได้บ่อยครั้ง คือ

1.การติดเชื้อ
การผ่าตัดที่ไม่สะอาดหรือการผ่าตัดที่ไม่ได้ตามมาตรฐาน ทั้งจากความชำนาญของแพทย์ ความสะอาดของสถานที่ผ่าตัด ความสะอาดและวัสดุที่นำมา เสริมจมูก ล้วนเป็นปัจจัยที่ส่งผลให้เกิดความเสี่ยงในการติดเชื้อได้ทั้งสิ้น การติดเชื้อสามารถแบ่งออกได้เป็น 3 ระยะ ดังนี้

ระยะแรก คือ ระยะหลังจากที่ทำการผ่าตัดเสร็จสิ้น ผู้ป่วยจะมีอาการปวดแสบปวดร้อน บวมแดง เนื่องจากการผ่าตัดที่มีความสะอาดน้อย หรือมีเลือดคั่งบริเวณจมูกหรือภายในโพรงจมูกซึ่งมีเชื้อโรคอยู่ภายในนั้น เช่น ผู้ป่วยที่มีอาการไซนัสอักเสบ ซึ่งหากมีอาการดังกล่าวเกิดขึ้นแล้ว แพทย์จะต้องรีบนำสิ่งแปลกปลอมที่มีอยู่ในจมูกออกมาและทำความสะอาดแผลทันที พร้อมทั้งให้ยาปฏิชีวนะเพื่อรักษาอาการอักเสบที่เกิดขึ้น

การติดเชื้อระยะที่สั้น คือ ระยะหลังจากผ่าตัดประมาณสัปดาห์ที่ 2 ถึงสัปดาห์ที่ 4 ลักษณะอาการจะคล้ายคลึงกับอาการในระยะแรก คือ มีอาการเจ็บ แดงและบวมเกิดขึ้นก่อนที่จะมีน้ำเหลืองไหลหรือน้ำหนองไหลออกมาจากแผลที่อยู่ภายในจมูก ซึ่งอาการนี้จะเกิดเนื่องจากแผลมีการดูแลรักษาที่ไม่ดี มีสิ่งสกปรกเข้าไปในแผลจนเป็นเหตุให้แผลเกิดการติดเชื้อและอักเสบได้ ซึ่งสามารถทำการรักษาได้ด้วยการทำความสะอาดแผลและให้ยาปฏิชีวนะ

การติดเชื้อในระยะกลาง คือ การติดเชื้อที่เกิดขึ้นหลังจากการผ่าตัดตั้งแต่ 1 เดือนจนถึงหลายปี ผู้ป่วยที่มีการติดเชื้อในระยะกลางจะมีอาการบวมแบบเป็น ๆ หาย ๆ บางครั้งมีอาการแสบร้อนและบวมแดงร่วมด้วย หรือมีน้ำไหลออกมาจากจมูกเป็นครั้งคราว ซึ่งสาเหตุของการอักเสบมักไม่เกี่ยวข้องกับเชื้อโรคที่มาการผ่าตัด แต่เกิดจากการอักเสบของผิวหนัง เนื้อเยื่อหรือกระดูกที่อยู่ใกล้กับแผลที่ทำการผ่าตัด เช่น การเกิดสิวอักเสบ ไซนัสอักเสบ ผิวหนังติดเชื้อ เป็นต้น เชื้อโรคที่มาจากการอักเสบดังกล่าวจะเข้ามาที่บริเวณจมูกและส่งผลให้เกิดการติดเชื้อได้ ถึงแม้ว่าการติดเชื้อแบบนี้จะไม่รุนแรงแต่ก็ต้องไปพบแพทย์เพื่อทำการรักษาให้หาย

2.จมูกเบี้ยวหรือคด
การที่จมูกเบี้ยวหรือคดเป็นอาการแทรกซ้อนที่ไม่ต้องการให้เกิดขึ้นก็ตาม แต่เป็นอาการที่เกิดขึ้นได้ง่ายและพบได้บ่อยที่สุดในการ เสริมจมูก ซึ่งอาการที่เกิดขึ้นในระยะแรกไม่เกิน 2 สัปดาห์หลังจากที่ทำการเสริมจมูก อาจจะเกิดขึ้นจากการที่เนื้อเยื่อมีอาการบวม ดังนั้นเมื่ออาการบวมของกล้ามเนื้อลดลงแล้ววัสดุที่เสริมเข้าไปยังไม่อยู่ในตำแหน่งที่ต้องการ แพทย์ยังสามารถทำการเคลื่อนย้ายวัสดุดังกล่าวให้กลับเข้าสู่ตำแหน่งที่ต้องการได้ แต่ถ้าอาการจมูกเบี้ยวเกิดขึ้นนานกว่า 2 สัปดาห์หลังจากทำการผ่าตัด แพทย์จะไม่สามารถทำการเคลื่อนย้ายตำแหน่งของวัสดุที่เสริมจมูกได้ จะต้องทำการผ่าตัดเพื่อเคลื่อนย้ายวัสดุไปยังตำแหน่งที่ต้องการเท่านั้น เนื่องจากร่างกายมีการสร้างพังผืดขึ้นมายึดเนี่ยววัสดุจึงไม่สามารถขยับวัสดุดังกล่าวได้

3.ผิวหนังมีความหนาลดลง
การ เสริมจมูก ด้วยวัสดุสังเคราะห์หรือสิ่งแปลกปลอมชนิดอื่นข้าสู่จมูก วัสดุดังกล่าวจะมีการเสียดสีกับผิวหนังอยู่ตลอดเวลาส่งผลให้ผิวหนังที่มีการสัมผัสวัสดุเสริมจมูกมีขนาดที่บางลง ซึ่งจะทำให้วัสดุเกิดการทะลุออกมาจากผิวหนัง โดยเฉพาะผิวหนังบริเวณปลายจมูกที่มีการเสริมให้โด่งขึ้นจนผิวหนังในส่วนปลายจมูกตึงแน่น การแก้ไขปัญหาสำหรับผิวหนังที่มีความหนาลดลงทำให้ด้วยการลดความสูงของบริเวณปลายจมูกให้อยู่ในระดับที่พอดีให้บริเวณปลายจมูกมีเนื้อหลงเหลือในปริมาณที่สามารถปิดวัสดุไม่ให้ทะลุออกมาได้ หรืออาจใช้วัสดุจากธรรมชาติ เช่น กระดูกอ่อน เนื้อเยื่อ ของผู้เข้ารับการผ่าตัดมาใส่ในบริเวณปลายจมูก เพื่อที่ร่างกายจะทำการสร้างเนื้อเยื่อขึ้นมาคลุมส่วนปลายจมูกเพื่อลดความเสี่ยงในการทะลุของวัสดุเสริมจมูกออกมา

4.ผิวหนังทะลุ
อาการผิวหนังทะลุสามารถเกิดขึ้นได้ในทุกส่วนของจมูกที่ทำการเสริม แต่ที่พบได้บ่อยจะเกิดที่บริเวณปลายจมูก ซึ่งเมื่อเกิดอาการผิวหนังทะลุแล้วจะทำให้ผู้ป่วยมีรอยแผลเป็นเกิดขึ้นอย่างชัดเจน อาการแทรกซ้อนที่ตามมาหลังจากผิวหนังทะลุก็คือการติดเชื้อเป็นหนอง ส่งผลให้เนื้อเยื่อตาย ดังนั้นเมื่อรู้สึกว่ามีอาการปวดแสบปวดร้อนที่บริเวณจมูกควรรีบไปพบแพทย์ในทันที่เพื่อทำการถอดวัสดุจมูกออกเพื่อป้องกันไม่ให้วัสดุทะลุเนื้อออกมาจนเกิดเป็นแผลเป็นขึ้น

การผ่าตัดเพื่อนำวัสดุหรือสิ่งแปลกปลอมจากภายนอกเข้าสู่ร่างกาย มีความเสี่ยงที่ร่างกายจะเกิดปฏิกิริยาการต่อต้าน

5.สันจมูกมีลักษณะขรุขระไม่เรียบ
การที่ผิวหนังบริเวณจมูกมีลักษณะที่ขรุขระจะพบได้หลังจากที่ทำการ เสริมจมูก มากกว่า 1 ปี เนื่องจากร่างกายมีการสร้างพังผืดขึ้นมาคลุมวัสดุที่ใช้ในการเสริมจมูกหรือมีแคลเซียมมาเกาะกับวัสดุ ส่งผลให้ผิวหนังจมูกมีลักษณะเป็นคลื่น ซึ่งสามารถทำการแก้ไขด้วยการเปลี่ยนวัสดุที่ใช้ในการเสริมจมูกให้มีความอ่อนนุ่มมากกว่าเดิม
อาการแทรกซ้อนที่เกิดขึ้นสามารถเกิดขึ้นเพียงออย่างเดียวหรือเกิดขึ้นได้หลายอย่างในผู้ป่วยคนเดียว และอาการแทรกซ้อนที่เกิดขึ้นอาจเกิดขึ้นได้จากหลายปัจจัย แต่อาการแทรกซ้อนทุกอย่างสามารถป้องกันไม่ให้เกิดขึ้นได้ ซึ่งการป้องกันอาการแทรกซ้อนทำได้ดังนี้ 

• ความพร้อมของร่างกาย
  ผู้ที่ต้องการเข้ารับการผ่าตัดเสริมจมูกต้องมีร่างกายที่แข็งแรงไม่เจ็บป่วย หรือมีโรคประจำตัวที่มีความเสี่ยงในการผ่าตัดเสริมจมูก เช่น ไซนัสอักเสบ ไข้หวัด เบาหวาน โรคหัวใจ เป็นต้น หรือมีการรับประทานยาที่ลดการแข็งตัวของเลือดหรือได้รับยาที่มีผลยับยั้งการหายของแผลที่เกิดขึ้นจากการผ่าตัดได้ เช่น การให้คีโม ยาฆ่าเชื้อมะเร็ง
• สถานะทางการเงิน
  ค่าใช้จ่ายในการผ่าตัดเสริมจมูกจะมีค่าใช้จ่ายจำนวนหนึ่ง ดังนั้นก่อนที่ผู้ป่วยจะเข้ารับการผ่าตัดควรเตรียมเงินให้พร้อมเพียงพอกับค่าใช้จ่ายในการผ่าตัด เพราะในการ เสริมจมูก ยิ่งใช้วัสดุที่มีคุณภาพสูง แพทย์ผู้เชี่ยวชาญและมีประสบการณ์การทำงานมายาวนาน ค่าใช้จ่ายในการผ่าตัดก็จะสูงตามไปด้วย ค่าใช้จ่ายที่สูงจะช่วยลดความเสี่ยงในการเกิดอาการแทรกซ้อนที่เป็นอันตรายต่อร่างกาย อย่าประหยัดเงินด้วยการเลือกใช้บริการกับสถานพยาบาลที่มีราคาถูกแต่ไม่มีมาตรฐานในการผ่าตัด
• คลีนิก สถานบริการหรือโรงพยาบาล
  การผ่าตัด เสริมจมูก ถึงแม้ว่าจะเป็นการผ่าตัดขนาดเล็กส่วนมาก แต่ก็ควรทำการเลือกสถานที่ให้บริการที่ได้มาตรฐาน มีความสะอาด ปลอดเชื้อและมีการแบ่งพื้นที่ใช้งานอย่างชัดเจน ว่าส่วนใดเป็นพื้นที่ทำการผ่าตัด ส่วนใดเป็นพื้นที่ต้อนรับผู้ป่วย ส่วนใดเป็นพื้นที่พักฟื้นของผู้ป่วย การกำหนดพื้นที่อย่างชัดเจนจะช่วยป้องกันการสะสมของเชื้อโรคและเพื่อความปลอดภัยของผู้เข้ารับการผ่าตัดจากการติดเชื้อได้มีการับรองจากหน่วยงานของรัฐบาลและกองการประกอบโรคศิลปะ จากกระทรวงสาธารณสุข มีการตรวจสอบอย่างต่อเนื่อง
• แพทย์ผู้ทำการผ่าตัด
  แพทย์ผู้ทำการผ่าตัด เสริมจมูก มีความสำคัญ เพราะแพทย์ผู้มีความชำนาญและเชี่ยวชาญจะสามารถทำการผ่าตัดเสริมจมูกให้ได้รูปทรงที่สวยงามตามที่ต้องการ ในขณะที่ทำการผ่าตัดแพทย์จะต้องสวมอุปกรณ์ป้องกันการติดเชื้อเพื่อป้องกันเชื้อโรคเข้าสู่ร่างกายของผู้เข้ารับการผ่าตัด และแพทย์ต้องผ่านการอบรมหลักสูตรเฉพาะทางเกี่ยวกับศัลยกรรมตกแต่งเกี่ยวกับการตกแต่งจมูก เพราะการอบรมเฉพาะทางจะช่วยให้แพทย์มีความรู้ความเข้าใจและสามารถแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นจากการศัลยกรรม รวมถึงสามารถป้องกันอาการแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นได้เป็นอย่างดี
• ศึกษาข้อมูล
  ผู้ที่ต้องการเข้ารับการผ่าตัดควรทำการศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับการศัลยกรรมเสริมจมูกก่อนที่จะตัดสินใจทำการผ่าตัดเสริมจมูก เพื่อป้องกันกลุ่มผู้ที่ไม่หวังดีเข้ามาหลอกลวงใช้วัสดุที่ไม่ได้คุณภาพในการเสริมจมูก ดังนั้นการศึกษาหาข้อมูลอาจจะทำการสอบถามจากผู้รู้หรืออ่านเอกสารต่าง ๆ ก่อน เพื่อเป็นประโยชน์ในการตัดสินใจเลือกวัสดุ ขั้นตอนในการผ่าตัดเสริมจมูกที่ได้ผลดีที่สุด

การผ่าตัดเพื่อศัลยกรรม เสริมจมูก สามารถเนรมิตจมูกที่สวยงามตามที่ต้องการ แต่ทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ไม่มีอะไรที่ดีพร้อมไปเสียทุกอย่าง การศัลยกรรมก็เช่นกัน แม้จะสามารถช่วยให้มีจมูกที่สวยงามขึ้นแต่ถ้าใช้วัสดุที่ไม่ดี แพทย์ที่ไม่มีความชำนาญ หรือสถานที่ที่ไม่มาตรฐาน ผู้ป่วยก็อาจะมีอาการแทรกซ้อนเกิดขึ้น ซึ่งสามารป้องกันได้ด้วยตัวของผู้เข้ารับการผ่าตัดและแพทย์ผู้ให้การรักษานั้นเอง

อ่านบทความที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติมตามลิ้งค์ด้านล่าง

เอกสารอ้างอิง

สมาคมแพทย์ตกแต่งเสริมสวยแห่งประเทศไทย. สวยให้สุด หยุดที่ศัลยแพทย์ตกแต่ง : กรุงเทพฯ: ไอดี ออล ดิจิตอล พริ้น จำกัด,2561.

ศัลยกรรมตา

ศัลยกรรมตา เป็นเสริมสร้างดวงตาให้สวยงาม มีอยู่ด้วยกันหลายวิธีส่วนมากจะเน้นไปทางการเสริมชั้นตาและการเปิด-ปิดหัวตา เพื่อเสริมให้ดวงตาแลดูกลมโตและเรียวยาวขึ้น แต่ใช่ว่าการศัลยกรรมดวงตาจะมีเพียงการเสริมชั้นตาและการเปิด-ปิดหัวตาที่สามารถช่วยให้ดวงตาสวยงามขึ้นได้ การศัลยกรรมบริเวณด้านล่างของตาก็สามารถช่วยให้ดวงตาดูสวยขึ้นได้เช่นกัน

[adinserter name=”ศัลกรรมความงาม”]

บริเวณตาล่างที่พบปัญหาได้บ่อย

ปัญหาที่เกิดขึ้นกับบริเวณตาล่างมีปัจจัยจากหลายสาเหตุไม่ว่าจะเป็น เพศ อายุและลักษณะทางพันธุกรรมที่ได้รับการถ่ายทอด ซึ่งปัญหาที่พบได้บ่อยบริเวณตาล่างและสามารถแก้ไขได้ด้วยการผ่าตัดทำหัตถการเพื่อเสริมสร้างความงามให้กับดวงตา สามารถแบ่งออกเป็น 3 รูปแบบใหญ่ ดังนี้

1.ริ้วรอยใต้ดวงตา
ปัญหาริ้วรอยใต้ดวงตาเป็นปัญหาที่สามารถพบได้กับคนทุกเพศทุกวัย ไม่ใช่ว่าจะเกิดขึ้นกับเฉพาะผู้ที่มีอายุสูงมากเท่านั้น ปัญหาริ้วรอยใต้ดวงตาที่รู้จักกันดี เช่น ริ้วรอยใต้ตา รอยตีนกา เป็นต้น สาเหตุของการเกิดริ้วรอยมีอยู่ด้วยกัน คือ
1.1 การแสดงอารมณ์
การแสดงอารมณ์เป็นเรื่องปกติในการดำรงชีวิต แต่ถ้ามีการแสดงอารมณ์มากเกินไป (Over Action) ก็จะเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดริ้วรอยได้เร็วขึ้น และยิ่งมีการแสดงอารมณ์ที่ต้องใช้การทำงานของกล้ามเนื้อมาก เช่น การยิ้ม การหัวเราะ ขมวดคิ้ว ย่นจมูกหรือหน้าผาก การเลือบมอง การร้องไห้ จะส่งผลให้กล้ามเนื้อที่บริเวณดวงตาเกิดริ้วรอยและรอยย่นได้

1.2 การโดนแสงแดดหรือแสงจากหน้าจอคอมพิวเตอร์
แสงแดดหรือแสงจากหน้าคอมพิวเตอร์มีอันตรายที่ช่วยกระตุ้นการเกิดริ้วรอยได้ เนื่องจากรังสีอัตราไวโอเล็ตที่อยู่ในแสดงแดดที่จะเข้าไปกระตุ้นการสร้างอนุมูลลอิสระที่มีส่วนสำคัญในการทำลายคอลลาเจนและอีลาสตินที่อยู่ใต้ผิว ส่งผลให้ผิวเกิดความเสื่อมเร็วขึ้น รวมถึงแสงจากหน้าจอคอมพิวเตอร์ หน้าจอโทรศัพท์มือถือก็เป็นตัวกระตุ้นการสร้างอนุมูลอิสระได้เช่นเดียวกับแสงแดด
1.3 อายุ
อายุนับเป็นปัจจัยที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ เมื่ออายุมากขึ้นกระบวนการผลิตคอลลาเจนและอีสลาสตินจะมีน้อยลง ส่งผลให้ผิวหนังเกิดความเสื่อมซึ่งเป็นที่มาของริ้วรอยบนใบหน้าและรอบดวงตาด้วย ริ้วรอยรอบดวงตาจะเริ่มสังเกตได้เมื่อมีอายุประมาณ 30 ปีขึ้นไปและจะชัดเจนเมื่ออายุเข้าช่วง 30 ปีตอนปลาย

[adinserter name=”ศัลกรรมความงาม”]

2.ถุงใต้ตา (Baggy Eye Lid)
เมื่อมีอายุมากขึ้นลักษณะของโครงสร้างเบ้าตาและบริเวณ ตาล่าง จะมีการเปลี่ยนแปลงเกดขึ้น เนื่องจากมีการสะสมไขมันในส่วนของถุงไขมันที่อยู่บริเวณใต้ดวงตามากขึ้น ก้อนไขมันที่สะสมอยู่ในถุงไขมันจะเริ่มจากการสะสมทีละน้อยทีละน้อย ซึ่งในช่วงแรกจะไม่สามารถสังเกตเห็นได้ แต่เมื่อก้อนไขมันมีขนาดที่ใหญ่ถุงใต้ตาจะสามารถสังเกตเห็นได้อย่างชัดเจน ไม่ว่าจะมองมุมใด ถุงใต้ตาก็จะมีลัษณะที่เห็นได้เด่นชัด ถุงใต้ตาสามารถเติบโตมากขึ้นตามปริมาณของไขมันที่สะสมอยู่ในบริเวณดังกล่าว และ ถุงใต้ตา จะทำการถ่วงน้ำหนักตามแรงดึงดูดของโลก ดังนั้นเมื่อผิวหนังเกิดความเสี่อม ถุงใต้ตาจะมีลักษณะหย่อคล้อยได้อีกด้วย

3.เบ้าตาหมองคล้ำ
เบ้าตาที่เกิดขึ้นมีอยู่ด้วย 2 ลักษณะตามสาเหตุของการเกิด คือ
3.1เบ้าตาที่หมองคล้ำตามธรรมชาติ
การหมองคล้ำของเบ้าตาสามารถเกิดขึ้นได้เองตามธรรมชาติ ซึ่งสาเหตุของความหมองคล้ำ คือ
1.การไหลเวียนของเลือดไม่ดี
ถ้าบริเวณ เบ้าตา มีการไหลเวียนของเลือดไม่ดี จะส่งผลให้เส้นเลือดดำมีการขยายตัวมากขึ้น ทำให้มีการคั่งค้างของเลือดดำในบริเวณดั่งกล่าว หรือการที่เส้นเลือดฝอยไม่แข็งแรงทำให้เลือดมีการซึมออกมาจากเส้นเลือดฝอย เป็นสาเหตุที่ทำให้บริเวณเบ้าตามีลักษณะหมองคล้ำ
2.ความผิดปกติของเม็ดสีผิว
บางครั้งที่บริเวณเบ้าตามีการสะสมของเม็ดสีผิวในปริมาณที่สูงกว่าบริเวณอื่น จึงส่งผลให้บริเวณเบ้าตามีสีเข้มแลดูหมองคล้ำได้
3. อาการแพ้
การแพ้สารเคมีที่อยู่ในเครื่องสำอางบางชนิด ส่งผลให้ผิวหนังบริเวณเบ้าตาเกิดการอักเสบ ได้รับความระคายเคือง ทั้งจากปฏิกิริยาระหว่างสารเคมีกับผิว หรือการขยี้การถูเพื่อลดการระคาย ก็เป็นสาเหตุที่ทำให้เบ้าตาหมองคล้ำได้เช่นกัน
4. มลพิษจากสิ่งแวดล้อม
สิ่งแวดล้อมรอบตัวที่สามารถกระตุ้นการสร้างอนุมูลอิสระที่จะเข้าไปทำให้เกิดการระคายเคืองที่บริเวณเบ้าตา เช่น แสงแดด ฝุ่น ควัน แสงจากหน้าจอคอมพิวเตอร์หรือหน้าจอมือถือจะทำให้ผิวที่บอบบางในบริเวณเบ้าตาได้รับการอักเสบหรือการระคายเคืองชนิดเรื้อรัง ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดความหมองคล้ำตามมาได้

[adinserter name=”ศัลกรรมความงาม”]

3.2เบ้าตาที่หมองคล้ำเนื่องจากการผ่าตัดเอาถุงใต้ตาออก
การตัดเอา ถุงใต้ตา ออกมากจนเกินไป ไม่ว่าสาเหตุที่ทำให้ต้องผ่าตัดเอาถุงใต้ตาออกจะมาจากอะไรก็ตาม ถ้ามีการผ่าตัดเอาถุงใต้ตาออกมาแล้ว ทำให้ผิวหนังที่บริเวณดังกล่าวมีการฝ่อตัวลงและเกิดการยุบตัวมากกว่าปกติ และยิ่งในช่วงที่ร่างกายได้รับการพักผ่อนที่ไม่เพียงพอร่วมด้วยแล้ว จะส่งผลให้เบ้าตาดูลึก มีความหมองคล้ำมากขึ้น
ทั้งหมดนี้เป็นปัญหาหลัก ๆ ที่ส่งผลให้เบ้าตาล่างดูไม่สวยงาม การศัลยกรรมสามารถช่วยแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นอย่างได้ผล ซึ่งเราจะกล่าวถึงขั้นตอนการแก้ไขปัญหาและข้อดีข้อเสียของการแก้ไขว่าเป็นอย่างไรบ้าง
การแก้ไขปัญหาริ้วรอยใต้ดวงตา

การแก้ไขริ้วรอยใต้ดวงตาจะใช้วิธีการใดขึ้นอยู่กับลักษณะของริ้วรอยที่เกิดขึ้นว่ามีความตื้นหรือลึกมาน้อยเพียงใด ถ้าริ้วรอยมีลักษณะที่ไม่ลึกมากแล้ว จะทำการลดเลือนริ้วรอยที่เกิดขึ้นโดยใช้เลเซอร์หรือการใช้ Botulinium toxin ทำการฉีดเข้าไปใต้ผิวเพื่อเติมเต็มช่องว่างทำให้ผิวหนังมีความเต่งตึงจึงสามารถช่วยลดเลือนริ้วรอยที่เกิดขึ้นได้ เมื่อทำการลดเลือนริ้วรอยที่เกิดขึ้นได้แล้ว แต่ด้วยปัจจัยที่ทำให้เกิดริ้วรอยมีอยู่รอบตัว ไม่ว่าจะเป็นแสงแดด ฝุ่น ควัน ดังนั้นควรเลือกใช้เครื่องสำอางที่มีประสิทธิภาพช่วยบำรุงผิวเพื่อความชุ่มชื่นให้กับผิวที่บริเวณ เบ้าตา รวมถึงการทาครีมกันแดดเพื่อป้องกันรังสีอัตราไวโอเลตเข้ามาทำลายเซลล์ผิวให้เกิดความเสื่อมขึ้น แต่ถ้าริ้วรอยบริเวณรอบดวงตามีขนาดที่ลึกและขนาดที่ใหญ่มาก การใช้เลเซอร์และการฉีดการใช้ Botulinium toxin ไม่สามารถช่วยลดริ้วรอยได้ทั้งหมด แพทย์จะทำการผ่าตัดเพื่อเอาหนังส่วนเกินออกและทำการเย็บหนังที่บริเวณดังกล่าวขึ้นใหม่ ซึ่งจะส่งผลให้ผิวหนังบริเวณดังกล่าวเต็งตึง การผ่าตัดจะสามารถลดเลือนริ้วรอยได้ดีที่สุด

การศัลยกรรมแก้ไขบริเวณด้านล่างสามารถช่วยเสริมสร้างความสวยงามให้ดวงตาขึ้นได้ ปัญหาที่พบได้บ่อยบริเวณตาล่าง เช่น ริ้วรอย ถุงใต้ตา เบ้าตา

การแก้ไขปัญหาถุงใต้ตา

การแก้ปัญหาถุงใต้จะเน้นไปถึงการแก้ปัญหาที่สาเหตุของการเกิดถุงใต้ตา เนื่องจากถ้าสามารถแก้ได้ตรงจุดแล้ว จะสามารถทำให้ ถุงใต้ตา ดูเป็นธรรมชาติมากที่สุด การแก้ไขปัญหาแพทย์จะทำการวินิจฉัยจาก อายุ เพศ โรคประจำตัว ลักษณะของถุงใต้ตา ความหย่อนคล้อยของผิวหนังใต้ตา ซึ่งสามารถแบ่งแนวทางในการรักษาถุงใต้ตาได้ ดังนี้  [adinserter name=”ศัลกรรมความงาม”]

1.การผ่าตัดแก้ไขผ่านเยื่อบุตา
การผ่าตัด เยื่อบุตา ด้วยวิธีนี้เหมาะสำหรับผู้ที่มีอายุน้อย มีปัญหาเกี่ยวกับถุงใต้ตาเท่านั้น ผิวหนังบริเวณรอบเบ้าตาหรือบริเวณถุงใต้ตาไม่มีการหย่อนยาน และผู้เข้ารับการผ่าตัดเยื่อบุตาไม่ต้องการให้มีรอยแผลเป็น ซึ่งวิธีการผ่าตัด คือ
การศัลยกรรมจะทำการผ่าตัดผ่านเยื่อบุตาที่บริเวณด้านล่าง ซึ่งจะทำการเปิดแผลที่บริเวณเยื่อบุตาด้านล่างโดยแผลที่เปิดจะมีขนาดประมาณ 2 เซนติเมตร แล้วจึงทำการเปิดเนื้อเยื่อเพื่อที่จะเข้าไปถึงบริเวณถุงไขมันที่อยู่บริเวณใต้ตา โดยแพทย์จะทำการย้ายถุงไขมันไปยังบริเวณที่มีลักษณะเป็นร่องลึกที่เป็นที่มาของความหมองคล้ำเมื่อมองจากด้านนอก หรือถ้าบริเวณใต้ตามีปริมาณไขมันที่ใหญ่มาก แพทย์จะนำถุงไขมันดังกล่าวออกมาเพื่อลดขนาดของถุงใต้ตาให้มีความพอดีกับดวงตา

ข้อดีของการผ่าตัดเยื่อบุตาวิธีนี้ คือ เมื่อทำการผ่าตัดเสร็จแล้วจะไม่หลงเหลือรอยแผลเป็นภายนอกให้เห็น สามารถช่วยแก้ไขปัญหาถุงใต้ตา ร่องน้ำตาหรือรอยคล้ำใต้ตาได้ทั้งหมด การผ่าตัดจะทำการฉีดยาชาเฉพาะที่ผู้ป่วยจึงใช้เวลาในการพักฟื้นเพียง 2-3 วัน อาการบวมที่เกิดขึ้นก็จะกลับเข้าสู่สภาวะปกติ และการผ่าตัดแบบนี้ไม่ได้ทำการผ่าตัดเพื่อเอาหนังออกมาด้วย เพียงแค่เอาถุงไขมันที่อยู่ใต้ผิวออกมาเท่านั้น จึงช่วยลดความเสี่ยงในการเกิดภาวะตาแหก ตาปลิ้นได้
ข้อเสียของการผ่าตัดเยื่อบุตา วิธีนี้ คือ แพทย์ผู้ทำการรักษาจะต้องเป็นแพทย์ที่มีความเชี่ยวชาญในการผ่าตัดแผลขนาดเล็ก ที่มีความเสี่ยงเมื่อเกิดการเสียเลือดในปริมาณที่มาก ซึ่งการระงับการไหลของเลือดมีความสำคัญเพราะการเสียเลือดหมายถึงความบอบช้ำของกล้ามเนื้อและเนื้อเยื่อบุบริเวณดังกล่าว ถ้าผู้ป่วยมีการเสียเลือดมากจะทำให้ต้องพักฟื้นนานขึ้น และโอกาสที่แผลจะติดเชื้อจะสูงขึ้นตามไปด้วย ดังนั้นแพทย์ที่ทำการผ่าตัดการผ่าตัดแก้ไขผ่านเยื่อบุตาจึงต้องมีความชำนาญและเชี่ยวชาญเป็นพิเศษนั่น เพื่อลดความเสี่ยงในการเกิดอาการแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้น

2.การผ่าตัดแก้ไขถุงใต้ตาแบบการจัดเรียงไขมัน และมีแผลที่ด้านนอกของขนตา
การผ่าตัดแบบนี้จะใช้ในกรณีที่ผู้ป่วยมีปัญหาเกี่ยวกับ ถุงใต้ตา ร่วมกับการมีริ้วรอยใต้ดวงตา ผิวหนังบริเวณใต้ตาหย่อนยานหรือการมีร่องน้ำตาที่ลึก ซึ่งหลังจากทำการผ่าตัดแล้วปัญหาที่เกิดขึ้นจะหายไปและสามารถอยู่ได้เป็นระยะเวลาที่นาน แต่ทว่าการผ่าตัดด้วยวิธีนี้ผู้ป่วยจะมีรอยแผลเป็นเกิดขึ้นที่บริเวณชิดกับขนตา ซี่งในระยะแรกหรือ 3 เดือนแรก รอยแผลเป็นดังกล่าวจะเห็นชัดเจนมาก และจะค่อย ๆ จางหายไปในระยะต่อมา
ขั้นตอนการผ่าตัด แพทย์จะทำการเปิดแผลที่บริเวณขอบขนตาด้านล่าง และทำการเลาะเอาเนื้อเยื่อเพื่อเปิดทางไปยังบริเวณที่อยู่ของถุงไขมันที่อยู่ใต้ตา และทำการจัดการกับถุงไขมันดังนี้    [adinserter name=”ศัลกรรมความงาม”]
2.1 ถุงไขมันขนาดใหญ่
ในรายที่มีถุงไขมันขนาดใหญ่ แพทย์จะทำการดึงถึงไขมันบางส่วนออกมาและทำการตัดออกไปเพื่อลดขนาดของถุงไขมันใต้ดวงตาให้มีขนาดเล็กลง เมื่อตัดถุงไขมันออกตามปริมาณที่ต้องการแล้วแพทย์จะทำการจัดแต่งเพื่อเพิ่มความตึงกระชับมากขึ้นให้กับกล้ามเนื้อของเปลือกตาล่าง และลดความโอกาสที่จะเกิดปัญหาถุงใต้ตาซ้ำขึ้นมาในอนาคต

2.2 ถุงไขมันขนาดเล็ก
ในรายที่มีขนาดถุงไขมันใต้ตาขนาดเล็กและมีร่องน้ำตาที่ค่อนข้างลึกมาก ผู้ป่วยที่มีถุงไขมันแบบไม่จำเป็นต้องทำการตัดถุงไขมัน แต่แพทย์จะทำการผ่าตัดและนำถุงไขมันใต้ตาทั้ง 3 กลุ่มออกมาและทำการเรียงหรือนำไปวางในส่วนที่ เบ้าตา หรือร่องน้ำตามีความลึกมากกว่าส่วนอื่น ๆ
ข้อดีของการผ่าตัดแบบนี้ คือ สามารถแก้ไขปัญหาเกี่ยวกับถุงไขมันได้ โดยที่ไม่จำเป็นต้องเอาถุงไขมันที่บริเวณใต้ตาออกมาทั้งหมด และสามารถนำถุงไขมันที่มีอยู่เดิมไปเติมในบริเวณที่มีปัญหาเบ้าตาและปัญหาร่องน้ำตำลึกได้ นอกจากนั้นยังสามารถช่วยแก้ไขปัญหาผิวหนังและกล้ามเนื้อที่มีความหย่อนคล้อยให้กลับมาเต็งตึงได้บางส่วน
ข้อเสียของการผ่าตัด คือ ลักษณะของแผลเป็นที่เกิดขึ้นในบริเวณขอบขนตาจะเห็นได้อย่างชัดเจนในช่วงแรกและใช้ระยะเวลานานกว่ารอยแผลเป็นดังกล่าวจะจางหายไป

ถุงใต้ตา เกิดจากไขมันที่อยู่ในเบ้าตา ซึ่งมี 2 แบบคือ ถุงใต้ตาแท้ และถุงใต้ตาเทียม

การแก้ไขปัญหาเบ้าตาหมองคล้ำ

การแก้ไขปัญหาเบ้าตาหมองคล้ำก็เหมือนการแก้ไขปัญหาใต้ดวงตาแบบอื่น ที่เน้นไปทำการรักษาที่สาเหตุที่ทำให้เกิดปัญหาเบ้าตาหมองคล้ำขึ้นมา ซึ่งการรักษาสามารถแบ่งออกได้เป็น ดังนี้

1.การรักษาด้วยวิธีการผ่าตัดแก้ไข ( Lower blephraroplasty with fat reposititioning technique )
การรักษาด้วยการผ่าตัดจะทำในผู้ป่วยที่มีปัญหา เบ้าตา หมองคล้ำร่วมกับอาการเบ้าตาลึก มีปัญหาผิวหนังบริเวณถุงใต้ตามีการหย่อนยาย ซึ่งแพทย์จะทำการกรีดเพื่อเปิดแผลและทำการจัดเรียงถุงไขมันใต้ตาให้อยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสมและสมดุล ซึ่งถ้าปริมษณไขมันในถุงไขมันใต้ตาไม่เพียงพอ แพทย์จะทำการปลูกถ่ายไขมัน ( Lipofillng  / Microfat transfer ) โดยการนำแผ่นเนื้อเยื่อไขมันมาปลูกร่วม ( Dermal fat graft ) ช่วยในการแก้ปัญหาเบ้าตาลึกโบ๋ หรือในรายที่มีปัญหาเกี่ยวกับโครงสร้างของเบ้าตาที่มีการยุบตัวหรือมีกระดูกโครงสร้างของตามีความผิดปกติ แพทย์จะต้องทำการผ่าตัดเพื่อแก้ไขรูปร่างของกระดูกในอยู่ในลักษณะที่ถูกต้องจึงจะสามารถทำการปลูกถ่ายไขมันและแก้ไขปัญหาเบ้าตาหมองคล้ำได้

[adinserter name=”ศัลกรรมความงาม”]

2.การรักษาด้วยวิธีการปลูกถ่ายไขมัน ( Lipofillng / Microfat transfer )
คือการปลุกถ่ายไขมันที่นิยมใช้เพื่อรักษาปัญหาเบ้าตาหมองคล้ำในผู้ที่ไม่มี ถุงใต้ตา และไม่มีรอยย่นใต้ตาเพียงเล็กน้อย ซึ่งการปลูกถ่ายไขมันจะทำให้บริเวณใต้ดวงตามมีความอิ่มตัวมากขึ้น ส่งผลให้ความหมองคล้ำที่เกิดขึ้นค่อย ๆ หายไป การรักษาด้วยวิธีจะเห็นผลชัดเจนหลังจากทำการรักษาไปแล้วประมาณ 4 เดือน เพราะร่างกายจะค่อยทำการเปลี่ยนแปลงไขมันที่นำมาปลูกถ่ายจนเป็นเนื้อเดียวกันทั้งหมดจะต้องอาศัยระยะเวลามากกว่า 4 เดือนนั่นเอง นอกจากการนำแผ่นเนื้อเยื่อไขมันมาปะที่บริเวณใต้ดวงตาแล้วยังมีการนำไขมันมาฉีดเข้าใต้ดวงอีกวิธีหนึ่ง นั่นคือ การสกัดไขมันเป็นอนุภาคขนาดเล็กที่เรียกว่า Nanofat หรือการนำไขมันไปผ่านกระบวนย่อยสลายให้มีขนาดที่เล็กลง เรียกว่า Stromal vascular fraction ( SVF ) ซึ่งไขมันที่ได้จากทั้งสองวิธีนี้สามารถนำมาฉีดเข้าสู่บริเวณใต้ดวงตาเพื่อให้ผิวหนังบริเวณดังกล่าวมีปริมาณไขมันที่มากขึ้น นับเป็นการปลูกถ่ายไขมันอีกแบบหนึ่งที่สามารถช่วยลดความหมองคล้ำได้เร็วขึ้นด้วย

การปลูกถ่ายไขมันจะได้ผลดีหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับประสบการณ์และความชำนาญของแพทย์ที่ทำการรักษาด้วย เพราะว่าบริเวณรอบดวงตามีทั้งเส้นเลือดและเส้นประสาทเป็นจำนวนมาก หากแพทย์ทำการฉีดในตำแหน่งที่ไม่เหมาะสมแล้วก็จะส่งผลต่อเส้นเลือดที่อยู่ใต้ผิวหนังได้ ซึ่งอันตรายถึงขั้นตาบอดได้เลยทีเดียว

3.การใช้เลเซอร์
การฉายแสงเลเซอร์เข้าสู่บริเวณเบ้าตาที่หมองคล้ำ แสงเลเซอร์จะเข้าไปยับยั้งการทำงานของเม็ดสีที่อยู่บริเวณใต้ตา ทำให้ผิวหนังบริเวณดังกล่าวอ่อนลง และยังช่วยกระชับผิวหนังให้เต่งตึงด้วย การฉายแสงเลเซอร์จะในกรณีที่ผู้ป่วยมีปัญหาร่องตาลึก มีความหมองคล้ำแต่ไม่จำเป็นต้องทำการผ่าตัด หรืออาจจะใช้ร่วมกับการรักษาวิธีอื่นก่อนแล้วจึงมาทำการฉายรังสีเพื่อลดความเข้มของสีผิวลงก็ได้เช่นเดียวกัน

4.การใช้ครีม
การใช้ครีมบำรุงผิวและครีมกันแดดจะใช้ร่วมกับการรักษาวิธีอื่นด้วย เพราะว่าความหมองคล้ำที่เกิดขึ้นแม้จะทำการผ่าตัดจนหายแล้วแต่ถ้าผิวหนังโดนทำลายก็จะสามารถกลับมาเป็นอีกได้ การใช้ครีมบำรุงผิวจะช่วยเพิ่มความชุ่มชื่นให้กับเซลล์ผิว ทำให้ผิวเต่งตึง ส่วนครีมกันแดดจะช่วยป้องกันรังสีอุตราไวโอเลตที่จะเข้ามาทำลายเซลล์ผิว จึงช่วยให้ผิวไม่เสื่อมปัญหาความหมองคล้ำจึงลดน้อยลง

[adinserter name=”ศัลกรรมความงาม”]

5.การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการใช้ชีวิต
นอกจากแสงแดดที่มีส่วนในการทำให้เบ้าตาหมองคล้ำ เกิดริ้วรอยรอบดวงตาแล้ว พฤติกรรมการใช้ชีวิตก็มีส่วนในการเสื่อมของผิวหนังรอบดวงตา เช่น การพักผ่อนไม่เพียงพอ การดื่มน้ำน้อย การสูบบุหรี่ การดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ทุกอย่างเป็นปัจจัยที่ทำให้เซลลืผิวหนังเกิดความเสื่อมได้อย่างรวดเร็ว ดังนั้นเพื่อป้องกันความเสื่อมของผิวหนังจะต้องดูแลร่างกายให้ดี ด้วยการกินอาหารให้ครบ 5 หมู่ เน้นผักและผลไม้สด พักผ่อนให้เพียงพอ ออกกำลังกายอย่าวสม่ำเสมอ ไม่สูบบุหรี่ ดื่มเครื่องดื่มมีแอลกอฮอล์แต่พอดี ก็จะช่วยป้องกันความของผิวหนัง ลดการเกิดริ้วรอยรอบดวงตาและเบ้าตาหมองคล้ำได้เป็นอย่างดี

เบ้าตาหมองคล้ำเป็นภาวะที่พบได้บ่อยกับคนทุกเพศทุกวัยเป็นมากขึ้นเมื่ออายุมากขึ้นสาเหตุ เช่น การอดนอน พักผ่อนน้อย หรือมีโรคแฝง

อาการแทรกซ้อนที่อาจเกิดขึ้นจากการศัลยกรรมตา

การศัลยกรรมแก้ไขปัญหา ตาล่าง สามารถทำได้หลายวิธี ซึ่งบางวิธีจะต้องทำการผ่าตัดเพื่อนำถุงไขมันบางส่วนออกมา ซึ่งการศัลยกรรมอาจจะมีอาการแทรกซ้อนเกิดขึ้นได้ ดังนี้

1.ตาแหก ตาปลิ้น ( Ectropion )
คือ ภาวะที่หนังตาที่อยู่ด้านล่างมีการปลิ้นออกมาเกินจากเส้นขอบขนตา ทำให้สังเกตเห็นเนื้อเยื่อสีแดงที่อยู่ด้านในของตา ซึ่งเนื้อเยื่อที่ปลิ้นออกมาจะได้รับการระคายเคืองจากสิ่งแวดล้อม ทำให้มีน้ำตาไหลและเนื้อเยื่อบุตาอักเสบได้ ปัจจัยที่ทำให้เกิดอาการตาแหก ตาปลิ้น คือ
1.1 การขาดความชำนาญของแพทย์
เมื่อแพทย์ขาดความชำนาญในการผ่าตัดบริเวณด้านล่างตาแล้ว ทำให้การประเมินปริมาณผิวหนังที่ต้องตัดออกมามากเกินหรือการเย็บที่ออกแรงดึงสูง ส่งผลกล้ามเนื้อโดนดึงหรือรั้งมากเกินไปจนทำให้ตาแหก ตาปลิ้นออกมาให้เห็น สาเหตุนี้นับเป็นสาเหตุที่พบได้บ่อยในการเกิดอาการแทรกซ้อนแบบตาปลิ้น ตาแหก
1.2 อื่นๆ
นอกจากความชำนาญของแพทย์แล้ว ถ้าผู้ป่วยมีความพิการหรือได้รับอุบัติเหตุ หรือผู้สูงอายุที่มีภาวะตาล่างหย่อนยานมากกว่ากว่าภาวะตาโปน ( Exopthalmos ) หรือในผู้ที่สูบบุหรี่จัด รวมถึงคนที่เป็นโรคภูมิพ้ที่ส่งผลให้ตามีการระคายเคืองง่าย ( Sjogren’s syndrome ) ก็จะส่งผลให้แผลที่เกิดจากการผ่าตัดมีอาการบวมจนเกิดอาการตาแหก ตาปลิ้นเกิดขึ้นได้เช่นกัน ภาวะตาปลิ้นมีอยู่ด้วยกัน 2 แบบ คือ    [adinserter name=”ศัลกรรมความงาม”]
1.2.1 ภาวะเปลือกตาปลิ้นปลอม ( Psuedoextropion )
คือ ภาวะตาปลิ้นที่เกิดขึ้นไม่มาก ภาวะนี้จะเกิดหลังจากการผ่าตัดแล้วดวงตามีอาการระคายเคือง จากการที่มีน้ำหรือสิ่งแปลกปลอมเข้าตา ซึ่งภาวะตาปลิ้นแบบนี้จะเกิดขึ้นหลังจากที่ทำการผ่าตัดแล้วประมาณ 1 เดือน และลักษณะตาที่ปลิ้นออกมาจะเห็นไม่ชัดเจน ภาวะตาปลิ้นแบบนี้สามารถรักษาได้ง่าย ดังนี้
• การนวดที่บริเวณแผลผ่าตัด
การนวดคลึงที่บริเวณใต้ตารวมถึงบริเวณตลอดแนวของแผลที่เกิดขึ้นจากการผ่าตัด การนวดจะช่วยกระตุ้นการไหลเวียนของเลือดอาการบวมจึงลดลงได้อย่างรวดเร็ว ส่งผลให้แผลที่เกิดขึ้นจากการผ่าตัดหายในระยะเวลาอันสั้น นอกจากการนวดคลึงแล้ว ผู้ที่ทำการผ่าตัดมาควรสวมแว่นตากันแดดกันลม
• การรับประทานยารักษาโรคภูมิแพ้
ภาวะตาปลิ้นสามารถเกิดขึ้นได้จากการที่มีอาการแพ้จนผิวหนังเปลือกตามีอาการบวมจึงมีอาการตาปลิ้นออกมา ดังนั้นเพื่อลดอาการระคายเคืองและอาการบวมของตา ผู้ป่วยควรรับประทานยารักษาโรคภูมิแพ้อย่างต่อเนื่องหลังจากทำการผ่าตัดและรับประทานจนแผลที่เกิดขึ้นจากการผ่าตัดหายแล้ว
• การหยอดน้ำตาเทียม
ดารหยอดน้ำตาเทียมสามารถช่วยลดอาการระคายเคืองที่เกิดขึ้นที่บริเวณดวงตา เพื่อช่วยลดอาการบวมของเปลือกตาที่ส่งผลให้ตาปลิ้นออกมา
• การติดแผ่นเทป
การติดแผ่นเทปเป็นอีกวิธีหนึ่งที่สามารถช่วยภาวะตาปลิ้นได้ แผ่นเทป ( Sterile strip / Micropore ) จะนำไปติดที่บริเวณแนวขอบตาล่าง โดยแผ่นเทปจะเข้าไปพยุงผิวหนังเปลือกตาที่บริเวณขอบตาล่างไม่ให้มีภาวะตาปลิ้นออกมาและยังช่วยให้ผิวหนังเปลือกตาประสานตัวได้เร็วขึ้นด้วย
1.2.2 ภาวะเปลือกตาปลิ้นจริง ( True ectropion )
คือ ภาวะที่ เปลือกตา มีการปลิ้นออกมาให้เห็นอย่างชัดเจน เมื่อมองจากด้านนอก ซึ่งภาวะตาปลิ้นนี้แม้จะทำการรักษาแบบภาวะตาปลิ้นปลอมแล้วเปลือกตายังปลิ้นออกมาเหมือนเดิม การรักษาอาการตาปลิ้นจริงแพทย์จะทำการรักษาด้วยการผ่าตัดเพื่อดึงมุมที่หางตาให้มีความตึงมากขึ้น ( Lateral Canthopexy ) การดึงจะทำการตึงจากส่วนของหัวตาไปยังบริเวณหางตา ซึ่งจะมีการย้ายผิวหนังจากบริเวณอื่นเข้ามาแก้ไข ( Skin graft )

2.อาการบวมและอาการเลือดคั่งหลังผ่าตัด ( Hematoma )
เป็นอาการที่เกิดขึ้นเนื่องจากมีเลือดไหลมากหลังจากที่ทำการผ่าตัดเสร็จแล้ว เลือดยังไม่หยุดไหลแม้แพทย์จะทำการเย็บปิดแผลเสร็จแล้ว ซึ่งอาการดังกล่าวที่เกิดขึ้นมักจะเกิดขึ้นกับผู้ป่วยที่เคยมีประวัติการรับประทานยาละลายลิ่มเลือดหรือผู้ที่มีประวัติเลือดหยุดไหลยาก การที่เลือดไหลออกมาหลังจากเย็บแผลแล้วจะส่งผลให้มีอาการบวมเพิ่มมากขึ้น โดยเฉพาะบริเวณ ใต้ตา ในบางครั้งจะมีอาการบวมจนถึงโหนกแก้ม ซึ่งถ้าอาการบวมนี้เกิดขึ้นมากจะส่งผลให้กระทบต่อการมองเห็น แต่ถ้าปล่อยไว้เป็นเวลานานผู้ป่วยอาจจะตาบอดได้ แพทย์สามารถทำการรักษาด้วยการระบายเลือดออกจากบริเวณแผลด้วยการใช้สายยางขนาดเล็กจะช่วยลดอาการบวม

[adinserter name=”navtra”]

3.รอยแผลเป็นที่บริเวณขอบขนตาด้านล่าง (Lower Eye Lid Scar)
การผ่าตัดศัลยกรรม แก้ไขตา ล่างจะมีรอยแผลเป็นที่บริเวณขอบ ขนตาล่าง ที่ชัดเจนมากหลังจากที่ทำการผ่าตัดเสร็จสิ้นแล้ว แต่เมื่อผ่านไปประมาณ 1 เดือน รอยแผลจะค่อย ๆ จางไปจนประมาณ 6 เดือน รอยแผลที่เกิดขึ้นจะกลมกลืนเป็นเนื้อเดียวกันกับผิวโดยรอบ

4.ตาคล้ำ หรืออาการห้อเลือด (Bruise / Echymosis)
หลังจากการผ่าตัดผิวที่บริเวณของตาด้านล่างจะมีการคล้ำซึ่งเกิดจากการที่คั่งค้างของเลือดที่บริเวณดังกล่าว ซึ่งอาการห้อเลือดที่เกิดขึ้นนี้จะสามารถหายได้เองตามธรรมชาติ แต่ถ้าต้องการให้หายเร็วขึ้น ต้องใช้การนวดคลึงที่บริเวณดังกล่าวรวมถึงการทาครีมบำรุงผิว หรือบางครั้งอาจต้องใช้การฉายเลเซอร์ช่วยลดอาการห้อเลือดดังกล่าว แต่ทว่าการฉายเลเซอร์จะได้ผลเต็มที่หลังจากการผ่าตัดไปแล้วมากกว่า 4 เดือน
การศัลยกรรม แก้ไขตา ล่างเป็นการแก้ปัญหาที่ช่วยให้ดวงตามีความงามมากขึ้น ก่อนที่จะทำการศัลยกรรมต้องศึกษาทั้งข้อดีและข้อเสียก่อนที่จะตัดสินใจก่อน รวมถึงแพทย์ที่เป็นผู้ทำการผ่าตัดก็ควรเป็นแพทย์ที่มีความเชี่ยวชาญและชำนาญในการผ่าตัดเปลือกตาด้านล่าง เพื่อ ดวงตา ที่สวยงามส่งให้ใบหน้าดูดีมีมิติ

อ่านบทความที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติมตามลิ้งค์ด้านล่าง

เอกสารอ้างอิง

สมาคมแพทย์ตกแต่งเสริมสวยแห่งประเทศไทย. สวยให้สุด หยุดที่ศัลยแพทย์ตกแต่ง : กรุงเทพฯ: ไอดี ออล ดิจิตอล พริ้น จำกัด,2561.