ผิวแตกลาย

ผิวกระจ่างใส เรียบเนียนดูสุขภาพดีเป็นผิวในฝันของใครหลายๆคน แต่เมื่อผิวสวยกลับประสบปัญหามีรอยแตกลายมากวนใจ อาจทำให้หลายคนขาดความมั่นใจ ไม่กล้าสวมใส่เสื้อผ้าที่อวดผิวได้ ทุกปัญหามีทางแก้ ปัญหา ผิวแตกลาย ก็เช่นกัน ก่อนอื่นมาทำความรู้จักกับผิวแตกลายกันก่อน เพื่อที่จะได้หาทางรับมือ แก้ไข และป้องกันการเกิดขึ้นใหม่ในอนาคตได้

สาเหตุของผิวแตกลาย

ผิวแตกลาย หรือ รอยแตกลาย ที่ทางการแพทย์เรียกว่า Stretch marks หรือ Striae เป็นแผลเป็นชนิดหนึ่งที่สามารถสังเกตเห็นได้ง่าย เนื่องจากปรากฏเด่นชัดบนผิวหนัง มีสีแตกต่างอย่างชัดเจนกับผิวหนังส่วนอื่นๆ สาเหตุเกิดจากการฉีกขาดของหนังแท้ที่ผิวหนังชั้นกลาง อันเนื่องมาจากผิวหนังในบริเวณนั้นเกิดการขยายตัวอย่างรวดเร็ว ผิวแตกลายนี้มักเกิดได้ง่ายในบริเวณที่มีไขมันสะสมอยู่มาก เช่น บริเวณหน้าอก หน้าท้อง เต้านม ต้นแขน ต้นขา สะดือ สะโพกและน่อง เป็นต้น พบมากในคนบางกลุ่ม เช่น ในเด็กที่กำลังเข้าสู่วัยรุ่น โดยเฉพาะในเด็กที่เจริญอาหารจนทำให้ร่างกายอ้วนท้วนหรือโตเร็วเกินไป เมื่อร่างกายเติบใหญ่ขึ้นจนผิวหนังขยายตามไม่ทันจึงส่งผลให้ผิวแตกลายได้ง่าย ในกลุ่มนักกีฬาเพาะกายที่กล้ามเนื้อโตขึ้นในเวลาอันสั้น ในกลุ่มคนที่ควบคุมน้ำหนักจนทำให้น้ำหนักลดลงอย่างรวดเร็ว ในกลุ่มผู้ป่วยโรคตับอักเสบเรื้อรังและโรค Marfan Syndrome เป็นต้น กลุ่มผู้ที่ใช้ยาทาหรือรับประทานยาในกลุ่มของสเตียรอยด์มาเป็นเวลานาน และในกลุ่มสุดท้ายที่พบเจอปัญหาผิวแตกลายมากถึง 90 % คือกลุ่มสตรีตั้งครรภ์

ลักษณะของรอยแตกลาย

คำว่า Striae นั้น แปลว่า ร่องหรือลายเส้นขนาน อาการเริ่มแรกของ ผิวแตกลาย คือผิวหนังจะเกิดรอยเป็นเส้นสีแดงหรือม่วง จากนั้นจะมีสีอ่อนลงเรื่อยๆ จนกลายเป็นสีขาวขุ่น ผิวแตกลายอาจเรียกอย่างจำเพาะเจาะจงตามลักษณะอาการที่ปรากฏ อาทิ

• Striae distensae มีลักษณะเป็นลายเส้นขนานจากการยืด
• Striae atrophicans มีลักษณะเป็นลายเส้นขนานโดยมีอาการผิวฝ่อ
• Striae rubra มีลักษณะเป็นลายเส้นขนานสีแดง
• Striae alba มีลักษณะเป็นลายเส้นขนานสีขาว
  

  วิธีลดรอยแตกลาย

  วิธีลดรอยแตกลายมีหลากหลายวิธี ทั้งวิธีจากภูมิปัญญาชาวบ้าน วิธีทายาแผนปัจจุบัน ตลอดจนการใช้วิทยาการทางการแพทย์ร่วมกับเครื่องมือที่ทันสมัยเข้าช่วย ซึ่งสามารถรักษาให้หายได้อย่างรวดเร็วทันใจยิ่งขึ้น ดังนี้

  1. รับประทานอาหารที่มีประโยชน์ต่อผิว เช่น การรับประทานอาหารที่มีวิตามินเอและแร่สังกะสี ( พบมากในแคร์รอต ฟักทอง ตำลึง มะละกอ กวางตุ้งและผักบุ้ง ) รับประทานอาหารที่มีวิตามินซีและวิตามินดี ( พบมากในนม เนย ตับและปลาแซลมอน ) หากอยากให้เห็นผลไวขึ้นอาจทานวิตามินเสริมร่วมด้วย นอกจากนี้การดื่มน้ำเปล่าอย่างน้อยวันละ 8 แก้ว ยังช่วยเพิ่มความชุ่มชื่นและสร้างความยืดหยุ่นให้กับผิว เครื่องดื่มที่ควรหลีกเลี่ยงได้แก่ ชาและกาแฟ

  2. ทาครีมบำรุง โดยเน้นการทาครีมบำรุงที่มีความเข้มข้นสูง ซึ่งมักมีส่วนผสมของกรดเอเอชเอ ( AHA ) และวิตามินเอเพื่อช่วยกระตุ้นการสร้างคอลลาเจนและสร้างความยืดหยุ่นให้ผิว การทาครีมทุกวันเป็นประจำหลังอาบน้ำในตอนเช้าและก่อนนอน จะช่วยลดรอยเดิมและยังช่วยป้องกันการเกิดรอยแตกลายใหม่อีกด้วย เคล็ดลับในการทาครีมบำรุงคือพยายามทาครีมและนวดผิวย้อนรอยขึ้นไป สำหรับผู้ออกกำลังกายเพิ่มกล้ามเนื้อหรือสตรีมีครรภ์ ควรทาครีมบำรุงที่เหมาะสมเพื่อให้ผิวบริเวณนั้นมีความชุ่มชื่น ยืดหยุ่น พร้อมสำหรับการขยายตัวในอนาคต

  3. ชโลมน้ำมันจากธรรมชาติ เช่นน้ำมันงา โดยการนำน้ำมันงามาชโลมบนผิวที่แตกลาย ทาทิ้งไว้ประมาณ 20 นาที แล้วล้างออกด้วยน้ำอุ่น น้ำมันงาสามารถช่วยทำให้ผิวที่เคยแห้งกร้านกลับมาดูสดใสมีน้ำมีนวล แต่หากมีน้ำมันมะกอกก็สามารถใช้ได้เช่นกัน วิธีการคือให้นำไปอุ่นจนเกือบร้อนแล้วนำมานวดวนบริเวณผิวที่แตกลาย ทิ้งไว้ประมาณ 20 นาที แล้วค่อยล้างออก ส่วนน้ำมันอื่น ๆ ที่สามารถช่วยบำรุงผิวให้ชุ่มชื้นและป้องกัน ผิวแตกลาย ได้แก่ น้ำมันมะพร้าว น้ำมันละหุ่ง น้ำมันดอกทานตะวัน น้ำมันอะโวคาโด น้ำมันอัลมอนด์และน้ำมันเมล็ดแฟลกซ์ เป็นต้น

  4. ทาสมุนไพรลดรอยแตกลาย มีหลายวิธี ดังนี้

  • ว่านหางจระเข้ ใช้วุ้นสีขาวจากว่านหางจระเข้ ( ที่ล้างยางออกแล้ว ) นำมาทาบริเวณ ผิวแตกลาย เป็นประจำทุกเช้า-เย็น ซึ่งจะช่วยทำให้รอยแตกลายนั้นค่อย ๆ ดูจางลงได้ อีกวิธีคือใช้เฉพาะน้ำเมือกจากใบสดว่านหางจระเข้ 1 ส่วน นำมาผสมกับครีมบำรุงผิว 5 ส่วน นำมาทาผิว โดยผสมเพียงพอใช้ในแต่ละครั้ง
  • ใบบัวบก หากมีใบบัวบกก็สามารถใช้ได้ โดยนำมาตำคั้นเอาแต่น้ำ จากนั้นนำมาทาบริเวณรอยแตกลายเป็นประจำทุกเช้า-เย็น ผิวที่แตกลายก็จะค่อย ๆ จางลงได้ในที่สุด
  • มันฝรั่ง หากเป็น ผิวแตกลาย ในระยะเริ่มต้น อีกวิธีที่แนะนำคือ ใช้มันฝรั่งสด 1 หัว นำมาปอกเปลือกออกแล้วบดให้ละเอียด ทาทิ้งไว้ประมาณ 10 นาที แล้วล้างออกด้วยน้ำสะอาด

  ผิวแตกลาย หรือ รอยแตกลาย เป็นแผลเป็นชนิดหนึ่งที่เกิดจากการฉีกขาดของหนังแท้ที่ผิวหนังชั้นกลาง และเกิดการขยายตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว

  5. ขัดหรือสครับผิว ในระหว่างอาบน้ำให้ใช้ใยบวบขัดผิวควบคู่ไปกับการใช้ผลิตภัณฑ์ดูแลผิวที่มีสารสกัดมาจากธรรมชาติ ทำเพียง 1-2 ครั้งต่อสัปดาห์ก็สามารถช่วยกำจัดเซลล์ผิวที่ตายแล้วออกไปและกระตุ้นเซลล์ผิวหนังใหม่ให้ขึ้นมาทดแทนผิวเดิมได้ ซึ่งสูตรสครับผิวสามารถนำวัตถุดิบใกล้ตัวมาทำเองได้ง่าย ๆ ที่บ้าน คือ

  • สูตรมะนาว คั้นเอาน้ำมะนาวและดินสอพองมาผสมกัน จากนั้นนำมาทาพอกบริเวณ ผิวแตกลาย น้ำมะนาวจะมีฤทธิ์เป็นกรดแบบธรรมชาติช่วยกำจัดเซลล์ผิวที่ตายแล้ว ทำให้อาการแตกลายบนผิวจางลงอย่างรวดเร็ว
    สูตรขมิ้นผสมมะขาม ให้นำขมิ้นและมะขามมาผสมกันแล้วใช้ขัดนวดผิว ขมิ้นมีเคอคูมินที่ทำให้ผิวขาว ส่วนมะขามนั้นมีกรด AHA ที่ช่วยในเรื่องของการผลัดเซลล์ผิว

  ปัจจุบันก็จะนิยมใช้สบู่สมุนไพรจากธรรมชาติสูตรที่ช่วยสครับผิว เพราะสะดวก ใช้ง่าย มีความอ่อนโยนต่อผิวมากขึ้นจึงช่วยลดการระคายเคืองผิวได้มากกว่า สรรพคุณช่วยผลัดเซลล์ผิวที่ตายแล้วให้หลุดออกและกระตุ้นการเกิดเซลล์ผิวใหม่ ทำให้รอยแตกลายและริ้วรอยต่างๆจางลง สามารถใช้ได้เป็นประจำทุกวัน เช้า-เย็น สบู่สมุนไพรที่มีคุณสมบัติดังกล่าว เช่น สูตรกาแฟอาราบิก้า สูตรมะขามน้ำผึ้ง และหากต้องการให้ผิวพรรณเรียบเนียนขึ้น ขาวขึ้นเพื่อช่วยให้รอยแตกลายจางลงก็เลือกใช้สบู่สมุนไพรสูตรขมิ้นน้ำผึ้ง หรือขมิ้นทานาคาได้

  6. ทายาแก้ผิวแตกลาย เลือกใช้ยาทาในกลุ่มอนุพันธ์กรดวิตามินเอ เช่น เรตินเอ ( Retin A ) ความเข้มข้นที่เหมาะสมคือ 0.025% หรือ 0.05% หากเข้มข้นมากเกินไปอาจเกิดอาการแสบร้อนผิวได้ วิธีการใช้คือหลังจากอาบน้ำและขัดหรือสครับผิวแล้ว เช็ดตัวรอให้ผิวแห้งสนิท ประมาณ 10 นาที จากนั้นทาเรตินเอบริเวณผิวที่เป็นรอยแตก ( ไม่ต้องลงครีมบำรุงหรือโลชั่นอื่น ) โดยให้ทาเฉพาะก่อนเข้านอนและทำวันเว้นวันเท่านั้น ( สตรีมีครรภ์ห้ามใช้เป็นอันขาด ) ส่วนวันที่ไม่ได้ใช้ก็ให้ทาด้วยครีมบำรุงตามปกติ ทำแบบนี้อย่างสม่ำเสมอประมาณ 1 เดือน จะสังเกตได้ว่าผิวเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้น ( ในระยะแรกที่ทาอาจทำให้เกิดรอยแดงเป็นวง เป็นรอยดำไหม้ สักพักอาการจะทุเลาและดีขึ้นตามลำดับ )

  7. ทำทรีตเมนต์ เช่น การกรอผิวด้วยเกล็ดอัญมณี ( Microdermabrasion ) เพื่อช่วยทำให้ผิวดูเรียบเนียนขึ้นโดยการกำจัดเซลล์ชั้นบนออกไป หรือทำการผลัดเซลล์ด้วยกรดผลไม้ ( Chemical Peel ) เพื่อช่วยกำจัดเซลล์ผิวที่ตายแล้วออกไป รวมถึงการรักษาโดยใช้คลื่นวิทยุเพื่อกระตุ้นการสร้างคอลลาเจน เป็นต้น 

  8. การทำเมโสรักษารอยแตกลาย‎ ( Mesotherapy ) เป็นวิธีการใช้เข็มส่งตัวยาที่มีคุณสมบัติช่วยกระตุ้นการสมานรอยแตกลายของผิว จึงทำให้รอยแตกลายดูจางลง ใช้กลุ่มยาหลาย ๆ ตัว เช่น กรดอะมิโนไกลซีน ( Glycine ) วาลีน ( Valine ) โปรลีน ( Proline ) ไฮดรอกซีโปรลีน ( Hydroxyproline ) และสารอาหารผิวอื่น ๆ (สตรีมีครรภ์ไม่ควรรักษาด้วยวิธีนี้)

  9. เดอร์มาโรลเลอร์ ( Dermaroller ) อีกหนึ่งเครื่องมือทางการแพทย์ โดยนำมาใช้กลิ้งบริเวณผิวที่ต้องการรักษา ช่วยทำลายพังผืดที่หลุมบนผิวหรือรอยที่เป็นปัญหา ทั้งยังช่วยกระตุ้นให้เกิดการสร้างคอลลาเจนและอีลาสตินใต้ผิวหนัง จึงช่วยรักษารอยแตกลายได้อย่างมีประสิทธิภาพ โดยไม่ทำให้เกิดผลข้างเคียงใด ๆ และโดยมากแล้วจะนำมาใช้ควบคู่ไปกับตัวยาหรือเซรั่มบำรุงผิวที่เหมาะกับสภาพผิว จึงช่วยทำให้ตัวยาซึมผ่านผิวหนังได้ดีขึ้น แต่ควรทำเป็นประจำทุก ๆ 2 สัปดาห์ ติดต่อกันประมาณ 5-6 ครั้ง จึงจะเห็นผล

  10. การทำเลเซอร์ลดรอยแตกลาย การรักษา ผิวแตกลาย ด้วยเลเซอร์ช่วยให้เห็นผลลัพธ์อย่างรวดเร็วทันใจ แลกกับค่ารักษาที่ค่อนข้างสูง มีทั้งเลเซอร์แบบช่วยกระตุ้นการสร้างคอลลาเจน ปรับสีรอยแตกลายให้ใกล้เคียงกับสีผิวปกติ และเลเซอร์สร้างผิวใหม่และเลเซอร์แบบรักษารอยแดงหรือรักษาความผิดปกติของเส้นเลือด ที่แนะนำคือ Fraxel Laser ซึ่งช่วยกระตุ้นการสร้างคอลลาเจน เหมาะกับรอยแตกลายที่เป็นมานาน และ V-Beam Laser ซึ่งช่วยทำลายเส้นเลือดในคนที่มีรอยแตกแดง เหมาะกับรอยแตกลายที่เพิ่งเกิดใหม่หรือมีสีชมพู แต่ต้องทำอย่างต่อเนื่องประมาณ 3-5 ครั้ง ห่างกันครั้งละ 2 สัปดาห์ จนกว่ารอยแตกลายจะค่อย ๆ จางหายไป จากการศึกษาพบว่า การรักษาด้วยวิธีนี้จะได้ผลประมาณ 40-60%

  11. การทำไอพีแอล ( Intensed Pulsed Light – IPL ) เป็นเทคนิคการใช้แสงความเข้มสูง นำมายิงบริเวณผิวที่เป็นรอยแตก ในขณะยิงจะรู้สึกเจ็บคล้าย ๆ กับโดนหนังสติ๊กดีดผิว แต่วิธีนี้จะได้ผลดีกับรอยแตกในระยะแรกที่มีสีแดง หากเป็นรอยแตกในระยะหลังที่มีสีขาวซีดมักไม่ได้ผล และต้องทำอย่างน้อย 5 ครั้ง ห่างกันครั้งละ 2 สัปดาห์ จากการศึกษาพบว่า วิธีนี้สามารถทำให้รอยแตกจางลงได้ประมาณ 30-50% ขึ้นอยู่กับระยะของรอยแตกที่เป็น

  12. การฉีดคาร์บ็อกซี่ ( Carboxytherapy ) เป็นวิธีแก้รอยแตกลายด้วยการฉีดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์เข้าไปในบริเวณที่ต้องการ เพื่อช่วยกระตุ้นการไหลเวียนของเลือดบริเวณผิว กระตุ้นการสร้างคอลลาเจนใต้ผิว การฉีดเพื่อรักษา ผิวแตกลาย ใช้เทคนิคเป็นการฉีดเข้าไปตื้นๆ เพียงชั้นหนังแท้ตามแนวร่องแตกลายผิวหนัง ไม่ได้ฉีดลึกเข้าไปในชั้นไขมันใต้ผิวเหมือนการฉีดสลายไขมัน แต่การรักษาด้วยวิธีนี้จะต้องทำอย่างน้อย 3-5 ครั้ง ติดต่อกันทุก ๆ 1 สัปดาห์ ซึ่งวิธีนี้จะใช้ได้ผลประมาณ 30-60% หรืออาจไม่ได้ผลเลยขึ้นอยู่กับอาการแตกลายของแต่ละบุคคล
  วิธีต่าง ๆ ที่นำมาแนะนำข้างต้นเป็นเพียงวิธีการรักษาที่ปลายเหตุเท่านั้น ทางที่ดีที่สุดคือการป้องกันไม่ให้เกิด ผิวแตกลาย วิธีการป้องกันไม่ให้เกิดผิวแตกลาย ได้แก่ การหมั่นออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอเพราะช่วยให้ผิวมีความยืดหยุ่นและระดับฮอร์โมนในร่างกายเกิดความสมดุล การทาครีมดูแลผิวให้ชุ่มชื่นแข็งแรง พยายามไม่อาบน้ำอุ่นและไม่เกาผิว เลือกรับประทานอาหารที่มีประโยชน์ช่วยบำรุงผิว และควบคุมพฤติกรรมการรับประทานอาหารไม่ให้น้ำหนักตัวเพิ่มขึ้นหรือลดลงอย่างรวดเร็ว เพียงเท่านี้ก็จะช่วยลดโอกาสการเกิดผิวแตกลายได้แล้ว ปัญหา ผิวแตกลาย นั้นมักพบได้ในบุคคลทั่วไป จึงไม่ควรกังวลใจเรื่องผิวจนทำให้สูญเสียความมั่นใจ อย่างไรก็ตามหากมีความจำเป็นต้องสวมใส่ชุดเผยผิวบริเวณที่แตกลาย การทารองพื้นอำพรางก็เป็นอีกวิธีที่จะช่วยแก้ปัญหาเฉพาะหน้า ทำให้เกิดความมั่นใจและส่งเสริมบุคลิกภายนอกให้ดียิ่งขึ้นได้

  อ่านบทความที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติมตามลิ้งค์ด้านล่าง

เอกสารอ้างอิง

Chang, AL; Agredano, YZ; Kimball, AB (2004). “Risk factors associated with striae gravidarum”. J Am Acad Dermatol. 51: 881–5. doi:10.1016/j.jaad.2004.05.030.

James, William D.; Berger, Timothy G.; et al. (2006). Andrews’ Diseases of the Skin: clinical Dermatology. Saunders Elsevier. ISBN 0-7216-2921-0.

“Stretch Mark”. Encyclopædia Britannica. Retrieved 1 November 2009.
“Stretch Mark”. Retrieved 2011-11-10.

ไขมันส่วนเกิน

ไม่ว่าผู้หญิงหรือผู้ชายก็ต้องการมีรูปร่างที่สมส่วนปราศจาก ไขมันส่วนเกิน ทั้งสิ้น เพราะรูปร่างที่ดีสามารถช่วยเสริมบุคลิกภาพให้ดูดีขึ้นได้ หลายคนที่มีรูปร่างที่ดีจะมีความมั่นใจในตนเองสูงกว่าคนที่มีรูปร่างอ้วนและมีโอกาสทางด้านสังคม การงานมากขึ้นตามไปด้วย สำหรับหลายคนแล้วการมีรูปร่างที่ดีปราศจากไขมันส่วนเกินเป็นแค่ความฝันที่ยังไม่เป็นจริง เพราะเจ้าไขมันยังมีสะสมอยู่ตามส่วนต่างของร่างกายให้เห็นอยู่ทั่วไป เช่น ที่บริเวณหน้าท้อง ต้นแขน ต้นขา สะโพก ซึ่งไขมันส่วนนี้เรียกว่า “ไขมันส่วนเกินเฉพาะที่” ไขมันเหล่านี้ไม่ร่างกายไม่สามารถสร้างขึ้นได้เอง แต่มีปัจจัยที่ส่งเสริมให้ร่างกายสร้างขึ้นมาก นั่นคือ

[adinserter name=”ความงามและผิวพรรณ”]

มีปัจจัยที่ส่งเสริมให้ร่างกายสร้างไขมันส่วนเกินมากขึ้น

1.ฮอร์โมน คนแต่ละคนจะมีปริมาณฮอร์โมนที่แตกต่างกัน ซึ่งปริมาณฮอร์โมนเหล่านี้จะเป็นปัจจัยหนึ่งที่กระตุ้นการสร้าง ไขมันส่วนเกิน สะสมเฉพาะที่

2.อายุ คนเรามีอายุมากขึ้นกระบวนการเผาพลาญพลังงานหรือเมตาบอลิซึม ( Metabolism ) ก็จะมีประสิทธิภาพที่ลดลง ทำให้มีโอกาสสะสมของไขมันส่วนเกินมากขึ้นตามอายุที่เพิ่มขึ้นด้วย

3.พันธุกรรม เป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้เกิดไขมันส่วนเกินสะสม ซึ่งสังเกตได้จากบุตรที่มีพ่อแม่รูปร่างอ้วนมีไขมันสะสมมาก ส่วนใหญ่ก็จะมีรูปร่างที่เต็มไปด้วยไขมันส่วนเกินเช่นเดียวกัน แม้ว่าจะรับประทานอาหารน้อยก็ตาม

4.พฤติกรรมการกิน เป็นปัจจัยที่ส่งผลให้มีการสะสมของ ไขมันส่วนเกิน เป็นอันดับที่หนึ่ง เพราะในปัจจุบันนี้มีอาหารหลายชนิดที่นิยมรับประทานกันมักประกอบไปด้วยไขมัน แป้งและน้ำตาลที่เป็นที่มาของไขมันส่วนเกินในร่างกาย
แล้วเราจะรู้ได้อย่างไรว่าร่างกายของเรามีไขมันส่วนเกินหรือไม่ ซึ่งการตรวจดูว่าร่างกายมีไขมันส่วนเกินหรือไม่สามารถทำได้ด้วยการคำนวณค่าดัชนีมวลกาย ซึ่งสามารถคำนวณด้วยการใช้สูตรดังนี้

ดัชนีมวลกาย ( Body Mass Index : BMI ) = น้ำหนักตัว ( กิโลกรัม ) / ( ส่วนสูง ( เมตร ) 2 )
หรือ Body weight ( kg ) / ( Hight (m)2 )
ซึ่งเมื่อคำนวณค่า BMI ออกแล้ว สามารถระบุได้ว่าร่างกายมีไขมันส่วนเกินหรือไม่ สามารถดูได้ตามตารางข้างล่าง

[adinserter name=”ความงามและผิวพรรณ”]

ถึงแม้ว่าการคำนวณค่าดัชนีมวลกายจะไม่สามารถระบุได้ว่าน้ำหนักส่วนเกินที่เกินค่ามาตรฐานนั้นมาจากการสะสมของ ไขมันส่วนเกิน หรือเป็นปริมาณของมวลกล้ามเนื้อกันแน่ เพื่อทำการยืนยันว่าค่าดัชนีมวลกายที่เกินนั้นเป็นปริมาณของไขมันหรือปริมาณของกล้ามเนื้อ ทำได้ด้วยการตรวจวัดปริมาณไขมันโดยการแปลงค่าเพื่อหาเปอร์เซ็นต์ของปริมาณไขมันที่มีอยู่ในร่างกายที่มีความเฉพาะเจาะจง โดยสามารถคำนวณจากค่า BMI ได้ดังนี้
เปอร์เซ็นต์ไขมันในร่างกาย = ( 1.20 x BMI ) + ( 0.23 x อายุ ) – ( 10.8 x เพศ ) – 5.4
ซึ่งค่าของเพศหญิงจะมีค่าเท่ากับ 1 และค่าของเพศชายจะมีค่าเท่ากับ 0
นอกจากนั้นการคำนวณหาความหนาของชั้นไขมันที่มีอยู่บริเวณหน้าท้องหรือบริเวณท้องแขนสามารถทำได้ด้วยการวัดด้วยเครื่องวัดปริมาณไขมัน ซึ่งมีให้บริการอยู่ตามโรงพยาบาลหรือสถานบริการเกี่ยวกับสุขภาพทั่วไป เช่น สถานที่ออกกำลัง สถานเสริมความงามเกี่ยวกับรูปร่าง เป็นต้น และค่าของปริมาณไขมันที่เหมาะสมที่อยู่ในร่างกายคือ ในเพศชายควรมีค่าไขมันไม่เกินร้อยละ 22 และในเพศหญิงควรมีค่าไขมันไม่เกินร้อยละ 31 ซึ่งสามารถสรุปปริมาณไขมันในร่างกายจากค่าเปอร์เซ็นต์ไขมันที่ทำการวัดได้ ดังตารางข้างล่าง

[adinserter name=”ความงามและผิวพรรณ”]

เชื่อว่าทุกคนที่มีไขมันสะสมอยู่ในร่างกายย่อมที่จะต้องการนำไขมันส่วนนั้นออกจากร่างกาย ไม่ต้องการที่สะสมไว้เป็นเวลานาน เพราะนอกจากจะทำให้รูปร่างไม่สวยงามแล้ว ยังส่งผลให้ร่างกายมีความเสี่ยงในการเกิดโรคร้ายแรงในอนาคตได้อีกด้วย แต่จะให้ทำการออกกำลังเพื่อลดปริมาณไขมันในร่างกายออกไปทั้งหมดก็เป็นได้ยาก เนื่องจากภาระกิจในชีวิตประจำวันที่ต้องดิ้นรน เวลาที่จะพักผ่อนให้เพียงพอยังน้อยและการที่จะออกกำลังกายเพื่อนำ ไขมันส่วนเกิน เฉพาะที่ต้องเป็นการอออกกำลังแบบเฉพาะส่วนและต้องอาศัยระยะเวลาค่อนข้างนาน จนหลายคนเกิดอาการท้อก่อนที่จะนำไขมันส่วนเกินออกไปได้ ดังนั้นจึงมีการพัฒนาวิธีการที่จะนำไขมันส่วนเกินเฉพาะส่วนออกจากร่างกายอย่างได้ผล ด้วยการดูดไขมันส่วนเกินออกจากร่างกาย

การดูดไขมันส่วนเกินออกจากร่างกายเป็นวิธีที่สามารถขจัด ไขมันส่วนเกิน อย่างได้ผล ซึ่งการดูดไขมันส่วนเกินนั้นมีมานานนับ 100 ปี แต่ว่าไม่เป็นที่นิยมเนื่องจากวิธีและขั้นตอนในการดูดไขมันส่วนเกินในอดีตมีอัตราความเสี่ยงที่ค่อนข้างสูง ต่อมาได้มีการพัฒนานำเทคโนโลยีสมัยใหม่เข้ามาใช้ ทำให้วิธีการและขั้นตอนในการดูดไขมันมีความเสี่ยงและอาการแทรกซ้อนที่น้อยลง จึงทำให้มีผู้ที่นิยมทำการดูดไขมันส่วนเกินออกจากร่างกายมากขึ้น วิธีการดูดไขมันมีอยู่ด้วยกันหลายวิธี ทั้งการดูดด้วยเครื่องดูดไขมันและการฉีดยาเพื่อสลายไขมันส่วนเกิน ซึ่งอาจจะใช้วิธีเดียวหรือใช้ทั้งสองวิธีร่วมกันก็ได้ และวิธีการดูดไขมันที่ได้รับความนิยมกันมาก คือ การใช้เครื่องมือในการดูดไขมันส่วนเกินออกจากร่างกาย การใช้เครื่องมือจะช่วยให้การดูดไขมันออกมามีความปลอดภัยสูง ทำได้ง่าย แผลที่เกิดจากการดูดไขมันเกิดขึ้นเพียงเล็กน้อย และที่สำคัญสามารถทำการดูไขมันส่วนเกินเฉพาะออกมาและสามารถปรับรูปร่างได้พร้อม ๆ กันด้วย ซึ่งเราได้สรุปข้อดีและข้อเสียของการใช้เครื่องดูดไขมัน ได้ตามตารางดังนี้

ชนิดของเครื่อง LAL ( Laser Assisted Liposuction) RFAL ( Radio Frequency Assisted Liposuction ) VAL ( VASER Assisted Liposuction ) PAL ( Power Assisted Liposuction )
กลไกการทำงานเพื่อให้เซลล์ไขมันเกิดการแตก แสงเลเซอร์ ( Laser ) คลื่นวิทยุ ( Radio Frequency ) คลื่นเสียงความถี่สูง ( VASER ) การสั่นหรือการหมุนของหัวดูด ( Power )
ข้อดีของเครื่อง ลักษณะและขนาดของแผลเปิดเพื่อสอดใส่สายนำแสงเลเซอร์จะมีขนาดเล็กมาก เป็นเครื่องที่เน้นด้านการกระชับผิวด้วยการปล่อยคลื่นวิทยุผ่านเข้าไปสู่บริเวณ ไขมันส่วนเกิน ที่อยู่ภายในร่างกาย คลื่นเสียงที่ทำการปล่อยเข้าไปจะไม่เข้าไปกระทบกับเส้นเลือดหรือเส้นประสาทที่อยู่ภายในร่างกาย เมื่อทำการสั่นหรือการหมุนแล้ว ปฏิกิริยาไม่มีความร้อนเกิดขึ้น ส่งผลให้เมื่อทำการดูดไขมันออกมาสามารถทำได้ง่ายขึ้นและร่างกายมีอาการช้ำน้อยลง
ข้อเสียของเครื่อง ขณะที่ทำการฉายแสงเลเซอร์จะมีความร้อนเกิดขึ้น ทำให้มีความเสี่ยงที่จะเกิดอันตรายต่อเนื้อเยื่อที่อยู่อยู่รอบได้ ความร้อนที่เกิดจากคลื่นวิทยุ อาจส่งผลให้ผิวหนังเกิดการหดตัว และถ้าคลื่นมีความเข้มสูงอาจทำให้เนื้อเยื่อถูกไหม้ได้ หากแพทย์ผู้ใช้งานขาดประสบการในการใช้งานเครื่อง จะทำให้มีความร้อนเกิดขึ้นสูง ส่งผลแผลที่เกิดขึ้นหายได้ช้า หากปริมาณไขมันส่วนเกินมีมาก ต้องใช้เวลาในการดูดที่นานกว่าเครื่องชนิดอื่น
บริเวณที่เหมาะสมกับการใช้งาน ส่วนของใบหน้า เช่น ที่บริเวณใต้คางหรือบริเวณเหนียง ส่วนของใบหน้าหรือบริเวณที่อยู่ตื้นๆ ใช้ได้กับทุกส่วนของร่างกาย และสามารถทำการดูดไขมันเฉพาะที่ได้ ใช้ได้กับทุกส่วนของร่างกาย แต่ใช้งานได้ยากกับส่วนที่ไขมันตื้น

[adinserter name=”ความงามและผิวพรรณ”]

การใช้เครื่องมือในการสลายและดูดไขมันสามารถที่จะใช้เครื่องมือพร้อมกันได้มากกว่าครั้งละ 1 ชนิด เช่นการใช้เครื่อง Vaser ทำการฉายคลื่นเสียงความถี่สูงเข้าสู่บริเวณที่ต้องการดูดไขมันออกไปและทำการดูดไขมันออกมาด้วยเครื่อง Power ที่สามารถทำการสั่นสลับกันทั้งแบบหน้าหลังและการหมุนเป็นวงกลม ซึ่งการใช้สองเครื่องร่วมกันในการดูดไขมันจะสามารถทำการดูดไขมันได้ดีขึ้น

การดูดไขมันไม่ใช่การลดความอ้วน เพราะว่าการดูดไขมันไม่สามารถช่วยลดน้ำหนักของร่างกายได้ เพียงแต่ช่วยกระชับและปรับรูปร่างให้มีความเหมาะสมเท่านั้น ซึ่งการดูดไขมันนี้เหมาะกับ
1.สุขภาพร่างกายแข็งแรง
คนที่ต้องการทำการดูด ไขมันส่วนเกิน จะต้องมีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรง ไม่มีโรคประจำตัวที่อาจก่อให้เกิดอันตรายในขณะหรือหลังจากการดูดไขมัน
2.ร่างกายมีน้ำหนักอยู่ในเกณฑ์
ผู้ที่ต้องการทำการดูดไขมันจะต้องมีค่า BMI อยู่ระหว่าง 18-25 จึงจะสามารถทำการดูดไขมันได้ โดยที่มีความเสี่ยงน้อยที่สุด
3.สุขภาพจิตใจเข้มแข็ง
ผู้ที่ทำการดูดไขมันต้องทำความเข้าใจก่อนว่าการดูดไขมันไม่สามารถขจัดไขมันออกจากร่างกายได้ทั้งหมด หรือสามารถช่วยให้รูปร่างดีได้ตลอดกาล เพราะว่าเมื่อทำการดูดไขมันแล้ว ถ้าร่างกายได้รับอาหารมากเกินความต้องการของร่างกายเข้าไป ไขมันก็สามารถที่กลับมาสะสมได้อีก
4.ผู้ที่ได้รับอนุญาตให้ทำการดูดไขมันออกจากร่างกายได้ จะต้องมีอายุมากกว่า 20 ปีขึ้นไป เนื่องจากร่างกายมีการเจริญเติบโตเต็มที่แล้ว

การเตรียมตัวก่อนดูดไขมันส่วนเกิน

เมื่อมีคุณสมบัติตามที่ได้กล่าวมาแล้ว คุณก็สามารถที่จะทำการดูดไขมันได้ ซึ่งก่อนที่จะทำการดูดไขมันจะต้องมีการเตรียมความพร้อมของร่างกาย ดังนี้    [adinserter name=”ความงามและผิวพรรณ”]
1. ตรวจเช็คร่างกาย ก่อนที่จะทำการดูดไขมัน จะต้องทำการตรวจเช็คร่างกาย เช่น การตรวจเลือด การหาความเข้มข้นของเลือด ปริมาณเกล็ดเลือด การตรวจคลื่นหัวใจ การแฝงของเชื้อที่อยู่ภายในร่างกายในกรณีที่มีพาหะของโรคบางชนิด ตรวจระบบการทำงานของตับ ไต สำหรับผู้ที่มีอายุสูงจะต้องมีการตรวจการแข็งตัวของเลือดด้วย
2. เสริมความแข็งแรงของร่างกาย ก่อนที่จะทำการดูดไขมันจะต้องทำการรับประทานอาหารเสริม ประเภทวิตามิน ธาตุเหล็ก ก่อนที่จะเข้ารับการดูดไขมันประมาณ 2-4 สัปดาห์
3. งดสูบบุหรี่ ผู้ที่สูบบุหรี่ที่ต้องการทำการดูดไขมันจะต้องหยุดสูบบุหรี่ก่อนการดูดไขมัน อย่างน้อย 2-4 สัปดาห์
4. ลดน้ำหนัก สำหรับผู้ที่มีน้ำหนักเกินมาตรฐานจะต้องทำการควบคุมน้ำหนักให้อยู่ในเกณฑ์ที่สามารถทำการดูไขมันได้ เพื่อลดความเสี่ยงในการเกิดอาการแทรกซ้อน และสำหรับผู้ที่มีพุงขนาดใหญ่จะต้องมีการใส่ชุดรัดลำตัว ( Garment Support ) ก่อนเพื่อสร้างความเคยชินในการใส่ผ้ารัดหลังจากทำการดูดไขมัน และลดขนาดของกระเพาะอาหารให้มีขนาดเล็กลงได้อีกด้วย

ขั้นตอนการดูดไขมันส่วนเกิน

การเตรียมความพร้อมของร่างกาย สำหรับบางคนอาจจะมีมากกว่านี้ขึ้นอยู่กับแต่ละบุคคล ซึ่งแพทย์ที่ทำการผ่าตัดจะเป็นผู้วินิจฉัยและชี้แจงให้กับผู้เข้ารับการดูดไขมันทราบ เมื่อเตรียมความพร้อมตามกำหนดเวลาแล้ว แพทย์จะทำการดูดไขมันตามขั้นตอนดังนี้
1.ทำความสะอาด แพทย์หรือผู้เชี่ยวชาญการดูดไขมันจะทำความสะอาดที่บริเวณที่จะทำการผ่าตัดและบริเวณที่อยู่ใกล้เคียงด้วยการล้างด้วยสบู่ยา
2. ทำการกำหนดจุดที่จะทำการดูด ไขมันส่วนเกิน
3.ให้ยาชาหรือดมยาสลบแก่ผู้ที่เข้ารับการดูดไขมัน ซึ่งนอกจากยาชาและยาสลบแล้วในบางรายจะต้องให้ยาคลายเครียด เพื่อลดความวิตกของผู้เข้ารับการดูดไขมันด้วย
4.ทำการเปิดแผล ซึ่งแผลที่เปิดเพื่อทำการดูดไขมันจะมีขนาดประมาณ 5 มิลลิเมตร ไว้ประมาณ 15 นาที
5.ทำการใส่น้ำยาผ่านทางแผลที่เปิดไว้ และเริ้มขั้นตอนการใช้เครื่องมือในการสลายไขมันด้วยการตี จนไขมันมีการแตกตัว
6.ทำการดูดไขมันที่แตกตัวแล้วออกมาด้วยเครื่องดูดที่มีแรงในการดูดต่ำ ลักษณะของไขมันที่ดูดออกมาได้จะมีมีน้ำปนออกมาด้วย
7.ทำการดูดจนไขมันออกตามปริมาณที่ต้องการ
8.ทำการปิดแผลด้วยการทากาวปิดแผล และใช้ผ้าพันแผลปิดทับอีกครั้ง หลังจากที่ปิดแผลแล้วผู้ทำการดูดไขมันจะต้องใส่ชุดรัดที่บริเวณที่ทำการดูดไขมันด้วย
เมื่อทำการดูดไขมันเสร็จเรียบร้อย ผู้เข้ารับการผ่าตัดจะมีอาการบวมอยู่ประมาณ 1 สัปดาห์หลังจากการดูดไขมัน และอาการบวมจะค่อย ๆ ลดลง และประมาณ 2 สัปดาห์ร่างกายจะเข้าสู่สภาวะปกติ และอาการที่เกิดขึ้นจะหายภายใน 6 สัปดาห์หลังจากการดูดไขมัน

[adinserter name=”ความงามและผิวพรรณ”]

หลายคนเข้าใจผิดว่าเมื่อทำการดูดไขมันจะสามารถช่วยลดน้ำหนักให้กับร่างกายได้เป็นอย่างดี แต่ว่าที่จริงแล้วไขมันที่ทำการดูดออกมาเป็นไขมันที่สะสมอยู่ใต้ชั้นผิวของร่างกาย ไม่ใช่ไขมันที่สะสมอยู่ภายในร่างกายทั้งหมด ดังนั้นการดูดไขมันจะสามารถช่วยลดน้ำหนักได้จริงหรือไม่ จะขึ้นอยู่กับผู้ที่เข้ารับการดูดไขมันมีไขมันสะสมอยู่ที่บริเวณใต้ผิวหนังมากกว่าไขมันที่สะสมอยู่ในอวัยวะของร่างกายหรือไม่ ถ้าปริมาณไขมันที่สะสมอยู่ใต้ผิวหนังมากกว่าการดูดไขมันจะสามารถช่วยลดน้ำหนักได้จริง แต่ถ้าปริมาณไขมันที่สะสมอยู่ตามอวัยวะ เช่น เส้นเลือด ตับ ไต กระดูก ปอด หัวใจ มากกว่าการดูดไขมันออกมาก็ไม่สามารถช่วยลดน้ำหนักตัวได้ ช่วยได้เพียงแต่กระชับรูปร่างให้ดูดีขึ้นเท่านั้น ดังนั้นก่อนที่จะทำการดูดไขมันควรปรึกษาแพทย์ถึงผลลัพธ์ที่ได้จากการดูดไขมันเสียก่อน ซึ่งเมื่อดูดไขมันออกมาแล้วไขมันที่ทำการดูดออกมานั้น สามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้อีกไม่จำเป็นที่จะต้องทำไปกำจัดทิ้งเพียงอย่างเดียว ซึ่งการนำไขมันสามารถนำไปใช้ต่อได้ดังนี้

ประโยชน์จากไขมันส่วนเกิน

1.นำไปเสริมใบหน้า
ไขมันส่วนเกินที่อยู่ใต้ผิวสามารถนำไปฉีดเข้าสู่บริเวณที่ไขมันเกิดการฝ่อตัวและยุบตัวลง เพื่อช่วยให้ผิวหนังส่วนนั้นเต่งตึงส่งผลให้ใบหน้าแลดูอ่อนเยาว์มากขึ้น หรือนำไปฉีดเพื่อสร้างใบหน้าให้มีรูปร่างตามที่ต้องการ เช่น เพิ่มแก้มให้อิ่ม ลดรอยบุ๋มที่เกิดขึ้นจากอุบัติเหตุ เป็นต้น
2.เสริมขนาดของเต้านม
การเสริมขนาดของเต้านมนอกจากจะใส่ถุงเต้านมเทียมแล้ว สามารถนำ ไขมันส่วนเกิน ที่มีอยู่ในร่างกายไปฉีดเพื่อเพิ่มขนาดของเต้านมให้มีขนาดที่ใหญ่ขึ้น
3.แก้ปัญหารอยแผลเป็น
การฉีดไขมันไปที่บริเวณที่มีรอยแผลเป็นบุ๋มลึกลงไป จะสามารถช่วยลดขนาดรอยของแผลเป็นให้ตื้นขึ้น ส่งผลให้รอยแผลเป็นสังเกตเห็นได้ยาก
ซึ่งการนำไขมันที่ทำการดูดออกมาจากร่างกายมาใช้ จะไม่สามารถนำมาใช้ได้ในทันที แต่ไขมันจะต้องไปผ่านกรรมวิธีการเตรียมไขมันก่อนที่จะนำมาใช้ได้ เช่น การปั่น การกลั่น การกรอง การทิ้งไว้ให้แยกชั้น เพื่อให้ได้ไขมันที่มีคุณภาพสูงสามารถนำไปฉีดเข้าสู่ร่างกาย ถึงแม้ว่าไขมันที่ทำการคัดแยกออกมาแล้วจะสามารถทำการเก็บรักษาไว้ใช้ในครั้งต่อไปได้ แต่อัตราการรอดของไขมันที่นำมาใช้ก็มีน้อยมาก ดังนั้นการนำไขมันมาใช้ในการเสริมและแก้ไขปัญหามักจะใช้ในทันทีมากกว่าเก็บรักษาไว้ใช้ในอนาคต    [adinserter name=”ความงามและผิวพรรณ”]

การปฏิบัติตนหลังฉีดไขมันเข้าสู่ร่างกาย

เมื่อได้ไขมันที่มีคุณภาพสามารถนำมาฉีดเข้าสู่ร่างกายได้แล้ว แพทย์จะใช้เข็มฉีดยาที่มีขนาดเล็กและต่อกับเข็มที่มีลักษณะปลายทู่ ทำการฉีดสารที่มีลักษณะเป็นร่างแห ไม่ทำการฉีดเป็นก้อน ๆ เข้าสู่ร่างกาย เพราะจะทำให้ไขมันเข้าไปอยู่กันเป็นกลุ่ม และส่งผลให้ผิวหนังมีลักษณะที่ขรุขระ ซึ่งการฉีดไขมันเข้าสู่ร่างกายจะต้องระวังภาวะที่เลือดไม่แข็งตัวหรือในคนที่มีการรับประทานยาต้านการแข็งตัวของเลือด ซึ่งก่อนที่จะทำการฉีดไขมันเข้าสู่ร่างกายจะต้องทำการแจ้งให้แพทย์ทราบก่อนทุกครั้ง และหลังจากที่ทำการฉีดไขมันเข้าสู่ร่างกายแล้วจะต้องปฏิบัติตนดังนี้

1.ห้ามนวดหรือคลึงบริเวณที่ทำการฉีดไขมันเข้าไป
2.งดสูบบุหรี่หรืออยู่ในที่มีควันบุหรี่
3.งดทานยาที่มี่สรรพคุณในการลดน้ำหนัก
4.งดออกกำลังกายหลังจากฉีดไขมันเข้าสู่ร่างกายอย่างน้อย 2 สัปดาห์

การฉีดไขมันเข้าสู่ร่างกายไม่ว่าจะเป็นการเสริมขนาดของอวัยวะ การลดรอยแผลเป็นหรือเพื่อจุดประสงค์อื่น ก็เป็นการรักษาเพียงแค่ชั่วคราวเท่านั้น เนื่องจากเมื่อไขมันเมื่อเข้าสู่ร่างกายแล้วไม่มีเลือดมาหล่อเลี้ยงในทันที เซลล์ไขมันส่วนดังกล่าวจะตายและเกิดการสลายตัวในเวลาต่อมา ทำให้ไขมันมีโอกาสที่จะยุบตัวลงได้ ซึ่งอัตรารอดของมันจะมีเพียงร้อยละ 20-60 เท่านั้น นั่นหมายความว่าเมื่อฉีดไขมันเข้าไป 100 กรัม ไขมันจะเหลือเพียง 20- 60 กรัมเท่านั้น ซึ่งการที่ไขมันจะคงอยู่มากหรือน้อยขึ้นอยู่กับ
1.ขนาดที่ทำการฉีด ถ้าขนาดของไขมันที่ฉีดเข้าไปมีขนาดที่ใหญ่โอกาสที่เลือดจะเข้าไปหล่อเลี่ยงไขมันที่ส่วนกลางของไขมันจะเป็นไปได้ยาก ทำให้ไขมันมีโอกาสที่จะตายมากกว่าการฉีดไขมันที่มีขนาดเล็ก
2.การสูบบุหรี่ คนที่สูบบุหรี่จะทำให้เส้นเลือดที่ทำหน้าที่หล่อเลี้ยงเซลล์เกิดการหดตัว ทำให้เลือดไม่สามารถเข้าไปหล่อเลี้ยงไขมันที่ทำการฉีดเข้าไปได้ จึงทำให้เซลล์ไขมันเกิดการสลายตัวมากขึ้น
3.ลักษณะการฉีดไขมัน การฉีดไขมันที่มีลักษณะเป็นร่างแหที่โปร่งไม่แน่นมากจะทำให้ไขมันมีโอกาสที่จะรอดมากกว่าการฉีดไขมันเป็นกลุ่มก้อน

สำหรับการฉีดไขมันเข้าสู่ร่างกายแล้ว บางครั้งผิวหนังบริเวณดังกล่าวอาจจะมีลักษณะไม่เรียบเนียนหรือมีลักษณะเป็นคลื่นขนาดเล็ก ซึ่งเมื่อเกิดลักษณะดังกล่าวสามารถแก้ไขได้ด้วยการใช้เทคนิค Microfat ที่ทำให้ไขมันมีโมเลกุลที่เล็กลงแล้วจึงทำการฉีดไขมันเข้าไปเพื่อปรับผิวให้เรียบ ซึ่งต้องทำการสังเกตว่าที่ผิวไม่เรียบเนื่องจากไขมันเป็นก้อนหรือว่ามีการเกิดก้อนเนื้อที่เรียกว่า “ซีสต์” อยู่ภายใน ถ้าไม่เรียบเนื่องจากก้อนซีสต์จะต้องทำการเจาะเอาก้อนซีสต์ดังกล่าวออกมา และเมื่อระยะเวลาผ่านไปไขมันที่ฉีดเข้าสู่ร่างกายจะเกิดการยุบตัวลงอย่างช้า ๆ ซึ่งประมาณ 1 ปีขึ้นไปลักษณะการยุบตัวจะเห็นได้ชัดเจน แต่ในบางรายการยุบตัวของไขมันอาจจะสามารถสังเกตได้ชัดก่อนระยะเวลา 1 ปี ก็สามารถทำการฉีดไขมันเพิ่มไปยังบริเวณที่เกิดการยุบตัวของไขมันได้ แต่ปริมาณที่แพทย์แนะนำให้ทำการฉีดเพิ่มจะขึ้นอยู่กับอายุของผู้ที่ต้องการฉีด โดยผู้ที่มีอายุสูงสามารถฉีดได้ในปริมาณที่มากกว่าผู้ที่มีอายุน้อย เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของร่างกายเกิดขึ้นน้อยกว่านั่นเอง และไขมันที่นำมาฉีดเพื่อเสริมสร้างและแก้ไขข้อบกพร่องของร่างกายไม่สามารถที่จะใช้ไขมันที่มาจากบุคคลอื่น เพราะมีความเสี่ยงในการเกิดปฏิกิริยาการต่อต้านมาก

[adinserter name=”sesame”]

ปัจจุบันนี้การดูดไขมันและการนำไขมันที่ดูดมาทำการฉีดเพื่อใช้ในการเสริมและแก้ไขข้อบกพร่องที่เกิดขึ้นกับร่างกาย ได้มีการพัฒนาทั้งวิธีการและเทคนิคด้วยการนำเทคโนโลยีสมัยใหม่เข้ามาใช้เพื่อช่วยเพิ่มการประสิทธิภาพการทำงานให้สูงขึ้น สามารถทำการดูดไขมันออกมาได้อย่างเฉพาะเจาะจงและสามารถดูดได้ในปริมาณที่เหมาะสมจนสามารถสร้างรูปร่างให้ชัดเจนสมส่วนมากที่สุด และยังส่งผลให้สามารถสังเกตเห็นกล้ามเนื้อที่อยู่ในบริเวณดังกล่าวได้อย่างชัดเจน รวมถึงการฉีดไขมันเข้าไปสู่บริเวณที่ต้องการสามารถเสริมส่วนที่ต้องการให้มีขนาดที่ใหญ่ขึ้น หรือทำการปกปิดส่วนที่มีข้อบกพร่องได้อย่างเรียบเนียนเป็นธรรมชาติ และสามารถความเสี่ยงในการเกิดอาการแทรกซ้อนให้น้อยลง จึงทำให้การดูด ไขมันส่วนเกิน และการฉีดไขมันมีความปลอดภัยมมากขึ้น แต่การดูด ไขมันส่วนเกิน ออกจากร่างกายและการฉีดไขมันเข้าสู่ร่างกายไม่สามารถทำให้รูปร่างสวยงามได้ตลอดไป แต่ทั้งสองสิ่งนี้จะต้องทำควบคู่กับการดูแลร่างกาย ด้วยการรับประทานอาหารที่มีประโยชน์ เน้นผักและผลไม้ ดื่มน้ำสะอาด งดเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ พักผ่อนให้เพียงพอและออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ เพียงเท่านี้รูปร่างที่สวยงามสมส่วนก็จะอยู่กับคู่กับเรือนร่างของคุณไปตลอด

อ่านบทความที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติม

เอกสารอ้างอิง

Glicenstein, J (1989). “L’affaire Dujarier” [Dujarier’s case]. Annales de Chirurgie Plastique Esthétique (in French). 34 (3): 290–2. PMID 2473691.

Sterodimas, A; Boriani, F; Magarakis, E; Nicaretta, B; Pereira, LH; Illouz, YG (March 2012). “Thirtyfour years of liposuction: past, present and future”. European review for medical and pharmacological sciences. 16 (3): 393–406. PMID 22530358.

รักแร้หนังไก่

รักแร้หนังไก่ เป็น อาการทางผิวหนังที่พบได้บ่อยในผู้หญิงมากกว่าผู้ชายบริเวณรักแร้ทั้งสองข้าง เกิดจากสาเหตุการถอน การแว็กซ์ขนรักแร้ทำให้ผิวบริเวณรักแร้อักเสบ เซลล์ผิวรักแร้ตาย ดังนั้นเมื่อถอนซ้ำ ๆ บ่อยๆ จนเกิดการขยายตัวใหญ่ขึ้นจนทำให้เห็นรูขุมขนได้ชัดเจนส่งผลให้ผิวหนังไม่เรียบเนียนหรือเรียกอีกอย่างว่า รักแร้เป็นหนังไก่ นั่นเอง

สาเหตุที่ก่อให้เกิดรักแร้หนังไก่

ก่อนที่จะไปสู่วิธีป้องกันและรักษา เรามาทำความรู้จักกับ รักแร้หนังไก่ กันก่อน สาเหตุหลักที่ทำให้เกิดรักแร้หนังไก่ก็คือ “ การถอนขนรักแร้ ” ซึ่งมักจะถอนออกโดยแรงจนทำให้ผิวหนังบริเวณรูขุมขนนั้นเกิดอาการอักเสบ เมื่อถอนซ้ำ ๆ บ่อยๆ เข้าก็เกิดการขยายตัวใหญ่ขึ้นจนทำให้เห็นรูขุมขนได้ชัดเจน ส่งผลให้ผิวหนังไม่เรียบเนียนอย่างที่เคย นอกจากนี้การโกนขนรักแร้และการแว็กซ์ก็เป็นอีกหนึ่งตัวจุดชนวนที่ก่อให้เกิดขนคุดจนลุกลามกลายเป็นผิวหนังไก่ได้เช่นกัน
บ่อเกิดของ “ ขนคุด” สืบเนื่องมาจากรูขุมขนโดนกระตุ้นจนเกิดการอักเสบ บวมและอุดตัน จนปลายเส้นขนรักแร้ที่จะงอกใหม่ไม่สามารถโผล่พ้นผิวขึ้นมาได้ จึงหักกลับเข้าไปในรูขุมขนแทน จากการศึกษาพบว่า ขนคุดยังมีสาเหตุมาจากกรรมพันธุ์และในผู้ป่วยที่เป็นโรคภูมิแพ้จะมีโอกาสเป็นขนคุดได้ง่ายกว่าผู้อื่น
ขนคุดมีลักษณะเป็นจุดเล็ก ๆ ดำ ๆ นูนขึ้นมาบนผิวหนัง มองเผิน ๆ คล้ายสิว แต่หากสังเกตให้ดีจะพบว่า ภายในจุดดำๆ นั้นคือเส้นขนที่ไม่สามารถงอกขึ้นมาเหนือผิวได้ จนต้องเติบโตอยู่ในผิวหนังนั่นเอง และในบางท่านที่มีลักษณะเส้นขนหนาและแข็ง เมื่อประสบปัญหาขนคุดอาจก่อให้เกิดอาการระคายเคืองผิวอย่างหนัก จนทำให้รู้สึกแสบหรือเจ็บ อันเนื่องมาจากการอักเสบของขนคุดได้อีกด้วย

นอกจากนี้ผลิตภัณฑ์สำหรับใต้วงแขนบางยี่ห้ออาจมีส่วนผสมของสารกันเสีย สารกันเหงื่อออก และน้ำหอม ซึ่งมีส่วนทำให้ผิวบริเวณรักแร้เกิดการอุดตันและดำคล้ำได้ ตลอดจนการสวมเสื้อผ้าที่คับเกินไปจะทำให้ผิวหนังใต้วงแขนเกิดการเสียดสี ผิวหมองคล้ำและยังไปกระตุ้นให้ต่อมเหงื่อใต้วงแขนผลิตเหงื่อออกมามากขึ้นจนเกิดการอุดตันและขนคุดจนลุกลามเป็นผิวหนังไก่ในที่สุด

แม้ว่าเส้นขนดูจะเป็นอุปสรรคต่อความสวยความงาม แต่ในขณะเดียวกันเส้นขนที่ธรรมชาติมอบให้มนุษย์และสัตว์บางชนิดนี้ยังมีประโยชน์แฝงอยู่เช่นกัน เส้นขนแต่ละเส้นจะมีความหนาโดยเฉลี่ยอยู่ที่ 0.08 มิลลิเมตร และในทุก ๆ วัน เส้นขนจะยาวขึ้น 0.1-0.2 มิลลิเมตร อายุของเส้นขนขึ้นอยู่กับตำแหน่ง โดยมีอายุขัยเฉลี่ย 2-5 ปี จากนั้นก็จะหลุดร่วงไปเองตามธรรมชาติ และจะงอกขึ้นมาใหม่ภายในระยะเวลาราว 6 เดือนถัดมา แต่ในส่วนของขนตา ขนคิ้วและขนรักแร้จะมีอายุขัยอยู่ที่ 3-4 เดือนเท่านั้น เส้นขนแต่ละตำแหน่งทั่วร่างกายมีหน้าที่แตกต่างกันออกไป หลัก ๆ คือ ช่วยลดการกระแทก ลดการเสียดสีระหว่างผิวหนังกับสิ่งแวดล้อมภายนอกโดยตรง ส่วนใดในร่างกายที่มีการเสียดสีบ่อย บริเวณนั้นก็มันจะมีเส้นขนเยอะมากขึ้นตามไปด้วย โดยเฉพาะบริเวณรักแร้ที่นอกจากจะมีเส้นขนขึ้นเยอะแล้ว ยังเป็นตำแหน่งที่มีต่อมฟีโรโมน (Pheromone) ซึ่งว่ากันว่าเป็นต่อมที่คอยขับสารอันจะทำให้เกิดแรงดึงดูดกับเพศตรงข้าม

วิธีลดหนังไก่ และการป้องกันรักแร้หนังไก่

เมื่อไม่สามารถหลีกเลี่ยงวิธีกำจัดขนซึ่งทำให้เกิดผิวหนังไก่และรอยหมองคล้ำใต้วงแขนได้ การป้องกันเบื้องต้นจึงเป็นอีกสิ่งที่ไม่ควรละเลย ดังนี้

1. หลีกเลี่ยนการถอน แว็กซ์ หรือโกนขนรักแร้
2. ใช้ผลิตภัณฑ์บำรุงรักแร้ที่อ่อนโยน ที่มีส่วนผสมจากธรรมชาติ ไม่ใส่สารเคมีและน้ำหอม
3. การทาครีมบำรุง ที่มีส่วนผสมของ BHA, AHA และไวท์เทนนิ่ง เป็นประจำ
4. ขัดผิวใต้วงแขนเบา ๆ อย่างน้อยสัปดาห์ละ 1 ครั้ง
5. ใช้น้ำมันมะพร้าวทาบริเวณรักแร้ เพื่อลดการอักเสบของรูขุมขนได้
6. การกำจัดขนด้วยเลเซอร์อาจเป็นทางเลือกที่ดีสำหรับการกำจัดใต้วงแขนของผิวไก่

รักแร้หนังไก่ เกิดจากการถอนขนออกโดยแรงจนเกิดการอักเสบ รูขุมขนเกิดการขยายตัวจนทำให้เห็นรูขุมขนชัดเจน และส่งผลให้ผิวหนังไม่เรียบเนียน

วิธีรักษา รักแร้หนังไก่

ปัญหาขนคุดและ รักแร้หนังไก่ เป็นปัญหาผิวที่สามารถรักษาให้หายได้ หากไม่อยากใช้ยาหรือเทคโนโลยีการยิงเลเซอร์ที่มีค่าใช้จ่ายสูง จะหาสมุนไพรใกล้ตัวมารักษาด้วยตนเองก็ย่อมได้ โดยแต่ละวิธีใช้ระยะเวลาในการรักษาและให้ผลลัพธ์ตลอดจนผลข้างเคียงที่แตกต่างกัน ดังนี้ 

1. สูตรอะโวคาโด นำเนื้ออะโวคาโด ปริมาณเพียงครึ่งลูกไปผสมกับนมสด ( รสธรรมชาติ ) ผสมให้เข้ากัน จากนั้นนำมาขัดเบาๆ บริเวณใต้วงแขน เสร็จแล้วพอกทิ้งไว้ประมาณ 15-20 นาที แล้วเช็ดหรือล้างออกให้สะอาด สูตรนี้สามารถทำเป็นประจำได้ไม่มีผลข้างเคียงที่เป็นอันตราย เพียงเท่านี้สาวๆ ก็จะมีผิววงแขนที่ใสและเรียบเนียนขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติ

2. สูตรมะขามเปียก พระเอกของสูตรนี้คงหนีไม่พ้นเจ้ามะขามเปียกสารพัดประโยชน์ วิธีคือเพียงนำมะขามเปียกมาผสมกับน้ำอุ่นเล็กน้อย จากนั้นคั้นให้ได้เนื้อครีมประมาณ 2-3 ช้อนโต๊ะ ใส่น้ำผึ้งลงไปประมาณ 2-3 ช้อนชา คนให้เข้ากัน แล้วนำมาพอกรักแร้ทิ้งไว้ 15 นาที ( สูตรนี้ไม่ต้องขัด ) เมื่อครบเวลาล้างออกด้วยน้ำให้สะอาด จะช่วยลดอาการอักเสบของขนคุดจนเป็นเหตุให้เกิด รักแร้หนังไก่ แลดูผิวเรียบเนียนและกรดผลไม้จากมะขามยังทำให้วงแขนขาวขึ้นอีกด้วย

3. สูตรแตงกวา แตงกวานอกจากจะนิยมนำมาจิ้มกับน้ำพริกและเป็นเครื่องเคียงแสนอร่อยของหลายเมนูแล้ว อีกหนึ่งคุณประโยชน์ของแตงกวาคือช่วยลดการอักเสบ ช่วยให้ผิวรักแร้ขาวใสได้อีกด้วย วิธีการทำง่ายๆ เพียงล้างแตงกวาให้สะอาด จากนั้นปอกเปลือกออก เอาเนื้อไปปั่นหรือสับให้ละเอียด แช่เย็นสัก 10-15 นาที แล้วนำมาขัดวนใต้วงแขนเบา ๆ 10-15 นาที พอกทิ้งไว้อีก 20 นาที เมื่อครบเวลาล้างออกให้สะอาด

4. สูตรมะนาว โดยการนำมะนาวไปล้างให้สะอาด จากนั้นผ่าครึ่งแล้วบีบนำมะนาวออกใส่ภาชนะ ใช้เปลือกมะนาวชุบน้ำมะนาวที่บีบไว้แล้วนำมาขัดถูผิวใต้วงแขน ทิ้งไว้เพียง 5 นาที แล้วล้างออก หากทำได้อย่างสม่ำเสมอสัปดาห์ละ 2-3 ครั้ง รักแร้จะดูขาวและเรียบเนียนขึ้น เพราะกรดอ่อนๆ จากมะนาวมีส่วนช่วยผลัดเซลล์ผิวที่ตายแล้วให้หลุดออก (หากเพิ่งโกนหรือถอนขนควรหลีกเลี่ยงวิธีนี้เพราะอาจทำให้ปวดแสบผิวได้)

5. สูตรมันฝรั่ง นำเนื้อมันฝรั่งดิบปั่นรวมกับน้ำสะอาดเล็กน้อย จากนั้นห่อด้วยผ้าขาวบางนำมาขัดถูกให้ทั่วใต้วงแขน หรือจะนำเนื้อมันฝรั่งนั้นมาขัดเบา ๆ บนผิวใต้วงแขนโดยตรงก็ได้ เมื่อขัดเสร็จแล้วให้พอกทิ้งไว้ 10 นาที ค่อยล้างออก แป้งของมันฝรั่งมีสารต้านอนุมูลอิสระ และยังมีวิตามินซีที่ช่วยลดอาการตุ่ม รักแร้หนังไก่ และช่วยให้ผิวรักแร้กระจ่างใสขึ้น

6. เรตินเอ ( Retin A ) 0.05 % หรือ 0.025 % มักพบเจอได้ทั่วไปในรูปแบบของยารักษาสิว แต่ก็มีสรรพคุณช่วยรักษาอาการผิวหนังไก่ได้ โดยการนำมาทาวงแขนก่อนเข้านอน ในช่วงแรกที่ทาจะมีอาการรักแร้คล้ำขึ้น เกิดจากการที่ผิวหนังค่อยๆ ผลัดเซลล์เก่าออก จากนั้น 1 สัปดาห์ผิวหนังบริเวณนั้นจะเริ่มลอกพร้อมทั้งตุ่มหนังไก่ก็หลุดลอกออกไปด้วย เมื่อผิวเริ่มลอกให้ทายาน้อยลงและทาแบบวันเว้นวัน จนในที่สุดเมื่อได้ผลลัพธ์ที่พึงพอใจ วงแขนกลับมาเรียบใสแล้วจึงค่อยหยุดใช้ยา ( เรตินเอถือเป็นตัวยาอันตรายไม่ควรใช้ติดต่อกันเป็นระยะเวลาต่อเนื่องและสตรีมีครรภ์ห้ามใช้โดยเด็ดขาด )

7. รักษาโดยการใช้เลเซอร์ในกลุ่ม YAG เป็นอีกวิธีที่ได้รับความนิยมเป็นอย่างสูง แม้ว่าจะมีค่าใช้จ่ายในการรักษาสูงก็ตาม วิธีนี้สามารถกำจัดขนได้อย่างมีประสิทธิภาพและยังทำให้ผิวใต้วงแขนดูขาวกระจ่างใสขึ้น โดยเลเซอร์มีคลื่นความยาวอยู่ที่ 1,064 นาโนเมตร ด้วยความเข้มข้นแสงที่สูงนี้จึงสามารถทะลุผ่านชั้นผิวหนังได้ลึกและเข้าไปกำจัดรากขนซึ่งเป็นต้นกำเนิดของเส้นขนได้โดยไม่ทิ้งรอยไหม้ไว้บนผิวหนัง ทั้งยังเหมาะกับทุกสภาพสีผิว ใช้ระยะเวลาในการรักษาเพียง 20-30 นาทีเท่านั้น ก่อนรักษาแพทย์จะทาเจลเพื่อให้วงแขนรู้สึกชาและเย็นขึ้น เพื่อลดความเจ็บปวดและความร้อนจากการยิงเลเซอร์ หลังรักษาผิวหนังอาจมีอาการแดง บวมเล็กน้อย แต่จะหายไปเองภายใน 30 นาทีถึง 1 ขั่วโมง อาการข้างเคียงหลังจากยิงเลเซอร์ไปแล้ว 2-3 วัน คือผิวแห้งลอกเป็นขุย ซึ่งสามารถแก้ได้โดยการทาครีมบำรุงให้ความชุ่มชื้นและทาครีมกันแดดที่มีค่า SPF 30 ขึ้นไป หลีกเลี่ยงแสงแดดจัดในช่วงสัปดาห์แรกที่รักษา ที่สำคัญคือต้องมีวินัยไปทำการรักษาอย่างต่อเนื่องอีก 5-8 ครั้งก็จะทำให้เส้นขนเริ่มบางและลดน้อยลง ปัญหาขนคุด ผิวหนังไก่ก็หายไปด้วยนับว่าเป็นผลลัพธ์ที่ชัดเจนและน่าพึงพอใจในระยะยาว

8. รักษาโดยการทำ IPL ( Intense Pulsed Light ) เป็นอีกหนึงวิธีที่ช่วยกำจัดขนรักแร้ถาวรได้ เพราะเป็นการใช้คลื่นแสงที่มีความยาวอยู่ที่ 500-1,200 นาโนเมตร เข้าไปทำลายรากขนต้นกำเนิดของปัญหาขนคุด วิธีนี้มีความพิเศษตรงที่สามารถเลือกความถี่และความยาวคลื่นในการปล่อยแสงเลเซอร์แต่ละครั้งได้ นอกจากนี้แสงเลเซอร์ยังเข้าไปจับกับน้ำในเซลล์ของคอลลาเจนและฃ่วยกระตุ้นให้เกิดการสร้างคอลลาเจนขึ้นใหม่ ผลที่ได้คือผิวจะเรียบเนียนและขาวขึ้นอย่างเห็นได้ชัด การรักษาด้วยวิธีนี้ต้องทำซ้ำมากกว่า 3 ครั้งขึ้นไป ทิ้งช่วงครั้งละ 3 อาทิตย์ หลังทำผิวอาจบวมแดงเล็กน้อยแต่จะค่อยๆ ดีขึ้น หลังการรักษาควรหลีกเลี่ยงแสงแดดพร้อมทั้งทาครีมกันแดดที่มีค่า SPF 30 ขึ้นไป อย่างไรก็ตามวิธีนี้อาจไม่เหมาะกับผู้มีผิวเข้ม เนื่องจากแสงเลเซอร์ชนิดนี้มีคุณสมบัติจับกับเม็ดสีเข้มได้ดีจึงอาจทำให้เกิดจุดด่างขาวและรอยไหม้ได้

รักแร้เป็นส่วนที่มีรูขุมขนเยอะ มีผิวบอบบาง ง่ายต่อการระคายเคือง ดังนั้นหากไม่อยากประสบปัญหาผิว รักแร้หนังไก่ ที่เป็นอุปสรรคต่อความมั่นใจขณะสวมใส่เสื้อผ้าโชว์วงแขนแล้ว การป้องกันมิให้ผิวเกิดขนคุด รวมถึงการรักษาความสะอาด ดูแลบำรุงผิวอย่างสม่ำเสมอก็จะช่วยให้มีรักแร้นวลเนียน ชวนมองได้ไม่ยาก แต่หากกำลังประสบปัญหานี้อยู่ก็ไม่ต้องกังวลไปเพราะการรักษาด้วยวิธีข้างต้นก็จะช่วยให้เจ้าผิวหนังไก่ทุเลาลงจนหายไปได้ในที่สุด

อ่านบทความที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติม

เอกสารอ้างอิง

“Two Cases of a Rare Papular Disease Affecting the Axillary Region”. Archives of Dermatology. 138 (1): 16. 2002. doi:10.1001/archderm.138.1.16.

Freedberg, et al. (2003). Fitzpatrick’s Dermatology in General Medicine. (6th ed.). McGraw-Hill. p. 709. ISBN 0-07-138076-0.”Fox Fordyce Disease”. NORD (National Organization for Rare Disorders). synd/1512 at Who Named It.

ศัลยกรรม

ปัจจุบันนี้การ ศัลยกรรม ได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก คนทุกเพศทุกวัยต่างให้ความสนใจที่จะสร้างความงามในแบบฉบับที่ตนเองต้องการ แม้ว่าจะไม่ได้สวยงามมาตั้งแต่เกิดแต่ปัจจุบันนี้เราก็สามารถจะสวยตามที่ต้องการได้ด้วยมือของแพทย์ศัลยกรรม ซึ่งการศัลยกรรมสามารถศัลยกรรมได้ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า เช่น การเสริมนม การเสริมก้น การผ่าตัดตกแต่งใบหน้า เป็นต้น การศัลยกรรมแต่ละส่วนใช่ว่าจะสามารถทำการศัลยกรรมได้ตาที่ต้องการเสียทั้งหมด เพราะแพทย์จะต้องทำการประเมินก่อนว่าการทำผ่าตัดมีความจำเป็นหรือไม่สำหรับปัญหาที่ต้องการแก้ไข

ในกรณีของการผ่าตัดดวงจาเพื่อทำตาสองชั้นก็เช่นเดียวกันที่ไม่สามารถที่จะกำหนดได้ว่าจะต้องทำด้วยวิธีการผ่าตัด ซึ่งโดยมากคนไข้ที่เข้ามาปรึกษากับแพทย์ที่บริการด้านการ ศัลยกรรม จะเข้ามาบอกเล่าและอธิบายถึงปัญหาที่เกิดขึ้นกับหนังตาของตนเอง เพื่อให้แพทย์รับรู้ว่าปัญหาดังกล่าวเป็นปัญหาที่สร้างความเสียหายและเป็นอุปสรรคในการดำรงชีวิต เช่น อาการตาบวมที่ส่งผลให้ชั้นหนังตาลดต่ำลงมาหรือย้อยลงมาอยู่ที่บริเวณด้านหางตา ซึ่งเมื่อพิจารณาดูโดยรวมไม่สวยเหมือนตอนที่หนังตายังไม่บวมห้อยลงมา อาการเปลือกตาหย่อนจนทำให้ชั้นหนังตามีขนาดที่เล็กลง เป็นต้น โดยแพทย์จะทำการรับฟังและพิจารณาถึงลักษณะที่แท้จริงกับปัญหาที่เกิดขึ้นว่าสามารถแก้ไขได้ด้วยวิธีใดบ้าง ซึ่งส่วนมาแล้วคำตอบที่แพทย์บอกกับคนไข้ที่เข้ามาปรึกษามักจะถูกใจคนไข้นั่นคือ ต้องทำการผ่าตัดที่บริเวณชั้นหนังตาบน การผ่าตัดที่บริเวณตาบนเพื่อทำการตัดหนังที่หย่อนคล้อยลงออกไป หรือทำการตัดชั้นไขมันที่อยู่ในเปลือกตาออกไปเพื่อลดขนาดของชั้นหนังตาให้บางลงและไม่ห้อยลงมาบังชั้นหนังตา พร้อมทั้งทำการเย็บชั้นหนังตาขึ้นมาใหม่ให้มีขนาดที่เหมาะสมกับดวงตา

ลักษณะของปัญหาที่เมื่อทำการผ่าตัด ศัลยกรรม

แต่ก็ใช่ว่าการผ่าตัดสร้างชั้นตาทุกครั้งจะสามารถสร้างชั้นตาที่สวยงามและเหมาะสมกับดวงตาและใบหน้าทุกครั้ง ซึ่งลักษณะของปัญหาที่เมื่อทำการผ่าตัด ศัลยกรรม แล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นจากการศัลยกรรมออกมาไม่สวยดังที่ต้องการ คือ

1. เมื่อทำการยกคิ้วหรือเลิกคิ้วขึ้นแล้ว ชั้นตาที่มีอยู่มีลักษณะที่เหมาะสม เส้นชั้นตาชัดเจน เปลือกตามีความหนาที่พอดีไม่บวมเท่ากับขนาดของเปลือกตาในขณะที่ไม่เลิกคิ้ว

2. เมื่อทำการยกคิ้วหรือเลิกคิ้วแล้ว ลักษณะของคิ้วและเปลือกตาบนรับกันอย่างสวยงาม แต่เมื่อลดคิ้วลงเปลือกตาด้านบนหย่อนลงมา โดยเฉพาะบริเวณหางตาส่งผลให้ดวงตาดูเศร้า เหนื่อยล้าและแก่ไม่น่ามาอง

3. ลักษณะชั้นตาเดิมเหมาะสมกับดวงตาและใบหน้า ชั้นตาเดิมที่มีอยู่แล้วมีความเหมาะสมกับดวงตาไม่ใหญ่หรือเล็กจนเกินไป เมื่อมองโดยรวมแล้วชั้นตาไม่ได้ทำให้ใบหน้าดูหน้าเกลียดไม่สวยงาม เพราะว่าการทำชั้นตาถ้าเกิดความผิดพลาดแล้วจะส่งผลให้ชั้นหนังตาเปลี่ยนไปอย่างถาวร การที่จะนำชั้นหนังตาให้เหมือนเดิม 100% นั้นเป็นไปได้น้อยมาก ดังนั้นเมื่อทำการปรับเปลี่ยนลักษณะของชั้นตาแล้ว ชั้นหนังตาก็จะเปลี่ยนไปตลอด สวยหรือไม่สวยก็ต้องยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น

4. ไม่ชอบมีรอยแผลเป็นบนเปลือกตา การผ่าตัด ศัลยกรรม สร้างชั้นตาจะหลงเหลือรอยแผลเป็นบนเปลือกตาเสมอ เพียงแต่ว่ารอยแผลเป็นทีเกิดขึ้นจะมีความชัดเจนหรือไม่ขึ้นอยู่กับความชำนาญของแพทย์และลักษณะของแผลผ่าตัดที่เกิดขึ้น ซึ่งในขณะที่ลืมตาเราจะไม่เห็นรอยแผลเป็นดังกล่าว แต่เมื่อลับตาลงหรือทำการยกคิ้วขึ้นรอยแผลเป็นที่เกิดขึ้นจากการตัดหนังตาส่วนเกินออกไปก็จะปรากฎให้ได้อย่างชัดเจน

5. สาเหตุที่แท้จริงของเปลือกตาที่บวมขึ้น การบวมของเปลือกตาที่เราเห็นอยู่อาจจะไม่ได้เกิดจากการที่เปลือกตามีการสะสมของไขมันในปริมาณที่สูง สำหรับคนที่มีรูปร่างผอมบางแต่สังเกตว่าเปลือกตาของตนบวมมาก ความน่าจะเป็นเกี่ยวกับการสะสมไขมันที่บริเวณเปลือกตาจึงเป็นสิ่งที่ไม่น่าเป็นไปได้ แต่ในทางกลับกันลองพิจารณาดูว่าการที่เปลือกตาบวมอาจจะเกิดจากการโค้งของเปลือกตาก็เป็นได้ การโค้งของเปลือกตาจะมีลักษณะเหมือนกับการโค้งของกระดาษ ซึ่งเราสามารถทำให้เห็นภาพได้ง่ายขึ้น ด้วยการนำกระดาษ A4 มาถือที่ปลายทั้งสองข้างแล้วทำการโค้งปลายทั้งสองด้านเข้าหากันจะพบว่าส่วนกลางของกระดาษมีลักษณะที่โค้งนูนขึ้นมา ซึ่งคล้ายกับลักษณะของเปลือกตาที่เมื่อยกคิ้วขึ้นเปลือกตาจะมีลักษณะของชั้นตาที่พอดี แต่พอลงคิ้วลงอยู่ในสภาวะปกติ เปลือกตากลับดูนูนบวมขึ้นอย่าง

จากลักษณะของเปลือกตาที่กล่าวมาแล้วข้างต้น จะพบว่าการบวมของเปลือกตาไม่มีเกิดขึ้นจากความหย่อนยานของผิวหนังที่เปลือกตาหรือเปลือกตามีปริมาณไขมันมากแต่อย่างใด แต่สาเหตุที่แท้จริงของปัญหาหนังตาตกที่เกิดขึ้นเนื่องมาจากลักษณะที่ผิดปกติของคิ้ว ดังนั้นถ้าต้องการแก้ไขก็ต้องทำการผ่าตัด ศัลยกรรม เพื่อยกคิ้วขึ้นไปให้อยู่ในตำแหน่งที่สูงขึ้น ปัญหาหนังตาตกหรือหนังตาบวที่เกิดขึ้นก็จะหายไปเอง แต่การผ่าตัดยกคิ้วแสดงว่าคิ้วต้องมีการเปลี่ยนตำแหน่งขึ้นไปอยู่สูงขึ้นด้วย ซึ่งก่อนที่จะทำการผ่าตัดต้องทดสอบดูก่อนว่าตำแหน่งใหม่ของคิ้วมีความเหมาะสมกับใบหน้าหรือไม่ หรือตำแหน่งคิ้วใหม่นี้สวยถูกใจเจ้าของหรือไม่ เพราะความชอบของแต่ละบุคคลมีความต่างกัน บางคนชอบคิ้วที่อยู่ในระดับโหนกคิ้วที่เหมาะสมกับรูปหน้า บางคนชอบคิ้วที่ยกสูงหรือที่เรียกว่าคิ้วงิ้ว ซึ่งความชอบที่ต่างกันจะส่งผลถึงการตัดสินที่ใจที่จะผ่าตัดเพื่อยกคิ้วขึ้นนั่นเอง

การผ่าตัด ศัลยกรรม เพื่อปรับเปลี่ยนตำแหน่งของคิ้วด้วย ก็คือการย้ายคิ้วให้ขึ้นไปอยู่ในตำแหน่งที่เรายกคิ้วนั่นเอง การผ่าตัดคิ้วไม่สามารถทำได้ทุกคน บุคคลที่ไม่สามารถทำการผ่าตัดยกคิ้วได้ คือ คนที่มีการสักคิ้วถาวร คนที่ไม่ชอบคิ้วที่ยกขึ้นสูง คนที่มีคิ้วสูงยู่แล้วตามธรรมชาติถ้าผ่าตัดยกคิ้วจะทำให้ดูไม่สวย บุคคลเหล่านี้ไม่สมควรทำการผ่าตัดเพื่อยกคิ้ว และก่อนที่จะทำการผ่าตัดยกคิ้ว เราต้องทำความเข้าใจถึงตำแหน่งกับลักษณะของคิ้วที่จะเกิดขึ้นหลังจากทำการผ่าตัด รวมถึงต้องทำการเลือกแพทย์ที่มีประสบการณ์และความเชี่ยวชาญสูงมาก เพราะการผ่าตัดยกคิ้วมีความเสี่ยงที่ต้องยอมรับเสียก่อนว่าการผ่าตัดเพื่อเปลี่ยนตำแหน่งคิ้วนี้เมื่อผ่าตัดแล้วตำแหน่งคิ้วจะเปลี่ยนไปจากเดิม ส่วนมากแล้วตำแหน่งของคิ้วจะยกสูงขึ้น แต่ก็มีในบางรายที่ทำการผ่าตัดกับแพทย์ที่ไม่มีประสบการณ์และความเชี่ยวชาญเพียงพอ ทำให้คิ้วไม่อยู่ในตำแหน่งที่ต้องการและคิ้วยังตกต่ำลงมากว่าตำแหน่งเดิมอีก  

ลักษณะของคิ้วที่สวย

1. คิ้วสูงจากดวงตาพอเหมาะไม่สูงหรือต่ำเกินไป 

คิ้วที่สวยจะต้องมีความสูงจากชั้นของตาประมาณ 1 เซนติเมตร ไม่อยู่ต่ำจนชิดบริเวณชั้นตาและไม่อยู่สูงจากชั้นตามากกว่า 1.5 เซนติเมตร ส่วนมากในผู้ชายจะพบว่ามีคิ้วที่อยู่สูงจากชั้นตามากกว่า 1.5 เชนติเมตร ส่วนในผู้หญิงแล้วการมีคิ้วที่สูงมาก ๆ จะเรียกว่าคิ้วงิ้วเหมือนกับตัวละครที่แสดงงิ้วจะต้องแต่งหน้าและคิ้วที่โก้งสูงกว่าความเป็นจริง ที่เป็นเช่นนั้นก็เพื่อสร้างจุดสนใจให้กับคนดู แต่ในชีวิตจริงแล้วการมีคิ้วแบบงิ้วจะทำให้ใบหน้าดูหลอกตาไม่น่ามอง

2. หางคิ้วยกสูง

คิ้วที่สวยที่ส่วนของหางคิ้วจะต้องยกสูงกว่าหัวคิ้ว ไม่ต่ำกว่าหัวคิ้ว เพราะถ้าหางคิ้วต่ำกว่าหัวคิ้วจะทำให้ลักษณะโดยรวมของดวงตาแลดูเศร้า เหมือนเวลาที่นักวาดการ์ตูนต้องการสื่ออารมณ์ของตัวการ์ตูนว่ากำลังเศร้าเสียใจ จะทำการวาดดวงตาให้คิ้วตกลงมาต่ำกว่าหัวตายิ่งต่ำมากก็จะทำให้รู้สึกเศร้ามาก ดังนั้นคิ้วที่สวยงามทำให้ใบหน้าดูสดชื่นหางคิ้วจะต้องสูงกว่าหัวคิ้วเล็กน้อย

การผ่าตัด ศัลยกรรม เพื่อยกคิ้วนอกจากความสวยงามแล้วอีกสิ่งหนึ่งที่ต้องให้ความสำคัญคือความคงทนของคิ้วที่เกิดขึ้นจากการผ่าตัด

วิธีการผ่าตัดยกคิ้ว

การผ่าตัดเพื่อยกคิ้วจะประสบความสำเร็จได้ออกมาสวยงามหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับว่าเมื่อทำการผ่าตัดออกมาแล้วลักษณะของคิ้วที่ออกมานั้นสวยงามถูกใจผู้เป็นเจ้าของใบหน้ามากน้อยแค่ไหน นอกจากความสวยงามแล้วอีกสิ่งหนึ่งที่ต้องให้ความสำคัญคือความคงทนของคิ้วที่เกิดขึ้นจากการผ่าตัด ว่าสามารถคงอยู่ได้ยาวนานเท่าใด เนื่องจากการผ่าตัดยกคิ้วต้องอาศัยแพทย์ที่มีความเชี่ยวชาญเฉพาะในการผ่าตัดสูงมาก ซึ่งวิธีการผ่าตัดยกคิ้วมีอยู่ด้วยกันดังนี้

1. การเปิดแผลโดยการกรีดบริเวณก้านบนของคิ้ว ( Direct Brow Lift )

การผ่าตัด ศัลยกรรม ยกคิ้วด้วยการกรีดบริเวณด้านบนของคิ้วเป็นการผ่าตัดรูปแบบที่มีการใช้งานกันมานาน ซึ่งการผ่าตัดแพทย์จะทำการฉีดยาชาและกรีดเพื่อเปิดแผลที่บริเวณเหนือคิ้วเล็กน้อย แล้วทำการตัดผิวหนังที่อยู่ในบริเวณคิ้วด้านบนออกไปและทำการเย็บเพื่อดึงกล้ามเนื้อบริเวณคิ้วให้ยกขึ้นไป การผ่าตัดวิธีนี้ผู้ป่วยที่เข้ารับการผ่าตัดจะต้องทำการพักฟื้นประมาณ 10 วันจึงจะสามารถตัดไหมออกได้ วิธีการยกคิ้วแบบนี้นับเป็นวิธีที่ช่วยยกคิ้วอย่างได้ผลและเกิดข้อผิดพลาดน้อยมาก แต่ว่าข้อเสียของการผ่าตัดวิธีนี้ก็คือ รอยแผลเป็นที่เกิดขึ้นจากการผ่าตัดจะสามารถสังเกตเห็นได้อย่างชัดเจน

2. การเปิดแผลบริเวณเหนือหน้าผาก ( Pretrichial Incision Brow Lift )

การ ศัลยกรรม วิธีนี้ทำด้วยการผ่าตัดเปิดแผลด้วยการกรีดแผลตลอดแนวของหน้าผาก และทำการดึงกล้ามเนื้อขึ้นมาเพื่อรั้งคิ้วให้ขึ้นสูงตามมาด้วย ก็เหมือนกับการดึงหน้าผากให้ตึงแล้วคิ้วยกขึ้นตามนั่นเอง ในการผ่าตัดเปิดแผลบริเวณเหนือหน้าผากแพทย์จะต้องทำการวางสลบเพราะในการผ่าตัดต้องทำการเปิดแผลขนาดใหญ่ เพื่อที่แพทย์จะสังเกตเห็นเส้นประสาท เส้นเลือดที่อยู่ภายในหน้าผากได้อย่างชัดเจนเวลาที่ทำการดึงเนื้อเยื่อและกล้ามเนื้อขึ้นมาเย็บ ป้องกันการกระทบกระเทือนของเส้นเลือดและเส้นประสาทที่อาจเกิดขึ้นได้ขณะที่ทำการเย็บแผล การผ่าตัดเปิดแผลบริเวณเหนือหน้าผากนอกจากจะสามารถช่วยยกคิ้วให้สูงขึ้นได้แล้ว ยังสามารถช่วยลดริ้วรอยเหี่ยวย่นบริเวณหน้าผากอย่างได้ผลอีกด้วย

ข้อเสียของการผ่าตัดเปิดแผลบริเวณเหนือหน้าผากคือ แผลที่กรีดเปิดมีขนาดที่ใหญ่จึงต้องใช้ระยะเวลาในการพักฟื้นนานและรอยแผลเป็นที่เกิดขึ้นจากการผ่าตัดก็รักษาให้หายได้ยาก นอกจากนี้การดึงกล้ามเนื้อและเนื้อเยื่อที่บริเวณหน้าทั้งหมดทำให้กะระยะความสูงของคิ้วได้ยาก บางครั้งคิ้วที่ยกขึ้นมาอาจสูงหรือต่ำกว่าที่ต้องการได้

3. การผ่าตัดผ่านกล้อง ( Endoscopic Brow Lift )

วิธีนี้เป็นวิธีการผ่าตัดที่ล้ำสมัยที่สุด ได้รับการพัฒนาเพื่อตอบสนองความต้องการของผู้เข้ารับการผ่าตัดที่ไม่ต้องการให้เกิดรอยแผลเป็นจากการผ่าตัด ศัลยกรรม การผ่าตัดการผ่าตัดผ่านกล้องได้นำกล้องส่อง Endoscopic มาใช้ในการผ่าตัด โดยแพทย์จะทำการกำหนดจุดที่จะทำการสอดกล้องเข้าไปและทำการตัดหนังที่ไม่ต้องการออกและทำการเย็บเนื้อเยื่อเพื่อดึงรั้งให้คิ้วยกสูงขึ้น แผลที่เกิดขึ้นจะเป็นการเปิดแผลเพื่อที่จะส่งกล้องเข้าไปยังตำแหน่งที่ต้องการตัดและเย็บหนังเพื่อยกคิ้ว แผลที่เกิดขึ้นจะมีขนาดประมาณ 1-4 เซนติเมตร แล้วทำการเลาะผิวหนังชั้นนอกออกมาจากหน้าผากและลงไปยังที่บริเวณคิ้ว แล้วทำการเย็บดึงรั้งเนื้อเยื่อ กล้ามเนื้อที่บริเวณคิ้วเพื่อรังคิ้วให้ยกสูงขึ้น ซึ่งตำแหน่งของแผลที่เกิดขึ้นจะอยู่ในตำแหน่งที่สังเกตเห็นได้ไม่ชัดเจน เช่น บริเวณไรผม หลังหู กกหู หัวตา หางคิ้ว เป็นต้น ซึ่งการผ่าตัดนอกจากจะช่วยยกคิ้วให้สูงและโก่งขึ้น แล้วยังสามารถช่วยให้ดวงตาดูโตขึ้นได้อีกด้วย การผ่าตัดการผ่าตัดผ่านกล้องเป็นวิธีที่นิยมกันมากในปัจจุบันนี้เนื่องจากหลังการผ่าตัดไม่มีรอยแผลเป็นที่ชัดเจน แผลที่เกิดขึ้นขณะผ่าตัดมีขนาดเล็กดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องพักฟื้นนาน ลดความเสี่ยงในการเกิดอาการแทรกซ้อน เช่น อาการชา อาการการกล้ามเนื้อกระตุก

อาการแทรกซ้อนที่เกิดขึ้นจากการผ่าตัดเพื่อยกคิ้วมีอยู่ด้วยกันหลายอย่างขึ้นอยู่กับความพร้อมของผู้เข้ารับการผ่าตัด ซึ่งอาการแทรกซ้อนที่พบได้บ่อย คือ อาการชาที่บริเวณหน้าผากเนื่องจากเส้นประสาทและกล้ามเนื้อได้รับความกระทบกระเทือนซึ่งอาการดังกล่าวจะหายไปเองหลังจากพักรักษาตัวแล้วประมาณ 2-3 เดือน อาการเลือดคั่งที่บริเวณแผลผ่าตัด ซึ่งอาการแทรกซ้อนที่เกิดขึ้นจะมีความรุนแรงมากน้อยเพียงใดก็ขึ้นอยู่กับประสบการณ์และความเชี่ยวชาญของแพทย์ผู้ทำการผ่าตัดนั่นเอง

คิ้วเป็นมงกุฎของหน้า ดวงตาเป็นหน้าต่างของหัวใจ ถ้าทั้งคิ้วและดวงตาอยู่ในตำแหน่งที่เหมาะสมแล้วก็จะส่งผลให้ใบหน้าดูอ่อนเยาว์ สวยงามน่ามองมากยิ่งขึ้น แต่ใช่ว่าทุกคนจะมีคิ้วและดวงตาที่สวยเหมาะเจาะมาตั้งแต่เกิดทุกคน ดังนั้นการ ศัลยกรรม ยกคิ้วนับเป็นทางเลือกที่ช่วยเสริมความงามให้กับคิ้วและดวงตาเพื่อใบหน้าที่งดงาม

อ่านบทความที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติม

เอกสารอ้างอิง

สมาคมแพทย์ตกแต่งเสริมสวยแห่งประเทศไทย. สวยให้สุด หยุดที่ศัลยแพทย์ตกแต่ง : กรุงเทพฯ: ไอดี ออล ดิจิตอล พริ้น จำกัด,2561.